Ocena:
Książka śledzi losy Anny, 24-letniej śpiewaczki operowej w Londynie, zmagającej się ze swoimi marzeniami i skomplikowanym związkiem z bogatym starszym mężczyzną, Maxem. Czytelnicy mają mieszane opinie, wykazując uznanie dla pisania i autentyczności, ale wyrażając frustrację z powodu wyborów bohaterki i rozwoju fabuły.
Zalety:Dobrze napisana i wciągająca, z żywą charakterystyką i wiarygodnością. Wielu czytelników uznało zmagania i rozwój Anny za wiarygodne, szczególnie dla tych, którzy identyfikują się z jej doświadczeniami jako młodego dorosłego. Historia jest opisywana jako ekscytująca, rozgrzewająca serce i prowokująca do myślenia. Porównania do dzieł Sally Rooney sugerują głębię i jakość literacką.
Wady:Tempo jest niespójne; wielu uważało, że historia się wlecze, szczególnie w późniejszych częściach. Krytykowano niedojrzałość głównej bohaterki i pewną toksyczność jej relacji z Maxem. Zakończenie rozczarowało kilku czytelników, prowadząc do frustracji z powodu nierozwiązanych kwestii fabularnych. Niektórzy opisali powieść jako nużącą, z brakiem napięcia w dynamice relacji.
(na podstawie 24 opinii czytelników)
A Very Nice Girl
"Przyjemna debiutancka powieść Imogen Crimp... jest aż nazbyt realnym przypomnieniem tego, jak to jest być kobietą w wieku 20 lat...". - The New York Times
"Czuła, druzgocąca, dowcipna. I głęboko prawdziwa. Sweetbitter spotyka Normal People." - Meg Mason, autorka Sorrow and Bliss
Gryząco szczery, mrocznie zabawny debiut o ambicji, seksie, władzy i miłości, Imogen Crimp's A Very Nice Girl otwiera ponadczasowe pytania o to, co to znaczy być młodym, co to znaczy chcieć być pożądanym i co to znaczy znaleźć swoje powołanie, ale zgubić drogę do niego.
Anna nie pasuje. Nie do swoich zamożnych kolegów z klasy w selektywnym londyńskim konserwatorium, gdzie niespodziewanie zdobywa miejsce po studiach, nie do rodziny, którą zostawiła, a już na pewno nie do Maxa, mężczyzny, którego poznaje w barze, gdzie śpiewa za pieniądze. On jest wszystkim, czym ona nie jest - bogaty, dostosowany do precyzji, niemożliwy do odczytania - i wkrótce Anna jest uzależniona, zdesperowana, by utrzymać jego uwagę i zdeterminowana, by zignorować znaki ostrzegawcze, że może to być toksyczny związek.
Gdy Anna przemieszcza się od wyczerpujących prób do brutalnych przesłuchań, czuje się rozdarta między dwoma sprzecznymi pragnieniami: dążeniem do pielęgnowania swojej raczkującej kariery śpiewaczej, która wymaga jej niepodzielnej uwagi, a tęsknotą za relacjami międzyludzkimi. Kiedy stawka rośnie, a role, które odgrywa - zarówno na scenie, jak i poza nią - zaczynają pochłaniać ją bez reszty, Anna musi liczyć się z tym, że starannie wykonując to, czego oczekuje się od niej jako kobiety, ryzykuje całkowitą utratę z oczu samej siebie.
Zarówno niezwykle współczesna, jak i klasyczna, A Very Nice Girl przypomina nam, że nawet gdy już zawładniemy naszym przeznaczeniem, wciąż mamy moc, by podpalić wszystko, co jest nam drogie.
