Ocena:
Książka zawiera szczegółową analizę socjologiczną i historyczną Południowego Kościoła Baptystów, koncentrując się w szczególności na wewnętrznych „bitwach”, które miały miejsce w latach 80-tych. Łączy historię i socjologię, aby zbadać frakcje w denominacji i strategie, które zastosowały, aby zdobyć władzę. Ammerman wykorzystuje ankiety i dane, aby zilustrować podziały i poglądy członków, dzięki czemu jest to cenne źródło zrozumienia dynamiki Konwencji Południowych Baptystów.
Zalety:⬤ Szczegółowy przegląd wewnętrznych konfliktów i czynników socjologicznych Konwencji Południowych Baptystów.
⬤ Wciągający styl pisania, który sprawia, że czytelnicy są zainteresowani.
⬤ Oferuje szczegółowe badania i dane, które zwiększają zrozumienie frakcji denominacji.
⬤ Zapewnia kontekst historyczny i wgląd w rozwój teologii baptystycznej i filozofii organizacyjnej.
⬤ Może nie być odpowiednia dla tych, którzy szukają prostego opisu historycznego z samymi wydarzeniami, datami i cytatami.
⬤ Skupienie się na aspektach socjologicznych może być zbyt szczegółowe dla czytelników szukających prostszej narracji.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Baptist Battles: Social Change and Religious Conflict in the Southern Baptist Convention
Od 1979 roku południowi baptyści głośno walczą o porozumienie w sprawie symboli, wierzeń i praktyk, próbując nadać sens zmieniającemu się światu społecznemu. Nancy Ammerman starannie udokumentowała ich zmagania. Opowiada historię odwrócenia się baptystów od umiarkowanych do fundamentalistycznych poglądów i spekuluje na temat przyszłości denominacji.
Ammerman umieszcza zmiany wśród południowych baptystów w kontekście zmian kulturowych i gospodarczych, które przekształciły Południe z wiejskiej przeszłości w urbanizujący się, zróżnicowany kulturowo region. Zmieniło się nie tylko Południe.
Południowi Baptyści również. Odzwierciedlając tę różnorodność, biurokracja Południowych Baptystów była stosunkowo postępowa. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych dominowały umiarkowane nastroje, podczas gdy fundamentaliści pozostawali na marginesie. Te dwie grupy stawały się jednak coraz bardziej rozbieżne w tym, co uważały za ważne w byciu baptystą, w ich poglądach na Biblię, w ich postawach wobec pochodzenia kobiet, moralności chrześcijańskiej i polityki krajowej.
Pod koniec lat 70. pojawiła się fundamentalistyczna koalicja, a następnie nieudane wysiłki umiarkowanych, aby się jej przeciwstawić. Bitwy nasilały się aż do 1985 roku, kiedy to 45 000 baptystów zebrało się w Dallas, aby zdecydować między rywalizującymi kandydatami na prezydenta. To dramatyczne wydarzenie pokazało, w jakim stopniu zorganizowane zasoby polityczne determinowały przebieg konfliktu. Ammerman bada również te strategie i zasoby.
Badając, w jaki sposób to napięcie wpłynęło na baptystów, Ammerman rozpoczyna od studiów przypadków zmian, jakie wywołuje w agencjach baptystycznych. Ale sprowadza nas również z powrotem do lokalnych kościołów i indywidualnych wierzących, którzy renegocjują swoje relacje w ramach denominacji. Pyta, czy polityka denominacji może pomieścić coraz bardziej zróżnicowaną grupę baptystów, czy jedynym sposobem, w jaki dysydenci mogą mieć głos, jest schizma.
