Bangkok Utopia: Nowoczesna architektura i buddyjska radość, 1910-1973

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Bangkok Utopia: Modern Architecture and Buddhist Felicities, 1910-1973

Zawartość książki:

"Utopia" to słowo niezbyt często kojarzone z miastem Bangkok, które jest bardziej znane z nieuporządkowanego rozrostu, przeciążonych dróg i duszącego poziomu zanieczyszczenia. Jednak już w 1782 roku, kiedy miasto zostało oficjalnie założone nad brzegiem rzeki Chao Phraya jako siedziba dynastii Chakri, jego orientacja opierała się na materialnych i retorycznych rozważaniach, które nawiązywały do idealnych czasów i przestrzeni. Budowa pałaców, kompleksów klasztornych, murów, fortów i kanałów stworzyła sieć obronną, jednocześnie symbolicznie lokalizując ziemskie królestwo króla w buddyjskim kosmosie Theravady. W XX wieku obrazowe, narracyjne i budowlane reprezentacje utopii miały kluczowe znaczenie dla transformacji Bangkoku w stolicę kraju i ośrodek handlowy. Jednak w miarę jak starsze reprezentacje wszechświata napotykały nowoczesną architekturę, technologie budowlane i planowanie urbanistyczne, nowe obrazy idealnego społeczeństwa próbowały pogodzić miejskie rozumienie buddyjskiego wyzwolenia i szczęśliwych stanów, takich jak nirwana, ze światowymi modelami wspólnoty politycznej, takimi jak państwo narodowe.

Bangkok Utopia nakreśla alternatywną genealogię zarówno utopii, jak i modernizmu w części świata, która często była pomijana przez badaczy obu. Analizuje reprezentacje utopii, które rozwinęły się w mieście - wyrażone w formach budowlanych, a także rysunkach architektonicznych, podręcznikach budowlanych, powieściach, poezji i kościelnych malowidłach ściennych - od pierwszego strajku generalnego robotników migrujących w 1910 roku do obalenia dyktatury wojskowej w 1973 roku. Korzystając z tajsko- i chińskojęzycznych źródeł archiwalnych, książka pokazuje, w jaki sposób nowe przestrzenie miasta stały się arenami kształtowania się nowoczesnego podmiotu, utopijnych pragnień, politycznej hegemonii i niepokojów społecznych, argumentując, że nowoczesne miasto było przestrzenią antynomii - zdolną nie tylko do podtrzymywania heterogenicznych czasowości, ale także do wspierania sprzecznych światopoglądów w miejskim krajobrazie.

Podkreślając paradoksalny charakter utopii i ich formalne narracyjne wyrażenia zarówno nadziei, jak i hegemonii, Bangkok Utopia zapewnia innowacyjny sposób konceptualizacji nierównomiernego rozwoju gospodarczego i pękniętych warunków politycznych współczesnych globalnych miast.