Ocena:
Książka zapewnia unikalne i wciągające spojrzenie na wojnę w Rodezji z relacji zagranicznego policjanta-ochotnika. Większość recenzji chwali jej autentyczność, opisowy charakter i dogłębny wgląd w doświadczenia policji podczas konfliktu. Jednak niektórzy czytelnicy zauważyli takie kwestie, jak powolne tempo na początku i potrzebę edycji.
Zalety:⬤ Unikalne spojrzenie na wojnę w Rodezji.
⬤ Dobrze napisana i wciągająca narracja.
⬤ Autentycznie przedstawia doświadczenia i wyzwania stojące przed policją podczas wojny.
⬤ Oferuje szczegółowe opisy i charakterystyki.
⬤ Gorąco polecana czytelnikom z wojskowym doświadczeniem i zainteresowanym południowoafrykańskimi konfliktami.
⬤ Zaczyna się powoli, zanim nabierze tempa.
⬤ Niektórzy czytelnicy wspominali o potrzebie edycji (np. powielone rozdziały).
⬤ Brak treści wizualnych, takich jak zdjęcia, może być dla niektórych rozczarowujący.
(na podstawie 21 opinii czytelników)
Bandit Mentality: Hunting Insurgents in the Rhodesian Bush War. a Memoir
Książka Bandit Mentality przedstawia służbę Lindsaya „Kiwi” O'Briena w latach 1976-1980 na froncie konfliktu w Rodezji. Zaczynając w Jednostce Wsparcia Policji BSA, policyjnym profesjonalnym batalionie antyterrorystycznym, służył w całym kraju jako dowódca sekcji i dowódca oddziału, zanim dołączył do armii politycznych UANC jako trener i doradca.
Wiele napisano o elitarnych jednostkach armii, ale wojenne osiągnięcia Jednostki Wsparcia były w większości nieznane podczas konfliktu, a później zniknęły w zapomnieniu. Początkowo Support Unit była słabo zaopatrzona i wyposażona, ale kaliber jej żołnierzy, głównie Afrykańczyków, nie miał sobie równych. Jednostka Wsparcia specjalizowała się w „ciężkiej” pracy na terenie Rodezji, bez ekstrawaganckich nalotów helikopterowych lub transgranicznych przeprowadzanych przez armię.
Wojna O'Briena toczyła się głównie na wybranych ziemiach plemiennych, wyszukując i niszcząc jednostki terrorystyczne w szybkich bitwach na bliskim dystansie przy niewielkim lub zerowym wsparciu. O'Brien przeszedł z policji do pracy przy początkowym rozmieszczeniu UANC w dolinie Zambezi, gdzie słabo wyszkoleni rekruci byli dostarczani do kryjówki terrorystów.
Musieli uczyć się szybko lub zginąć. Relacja O'Briena jest spojrzeniem urodzonego za granicą młodszego dowódcy, niezainteresowanego awansem i kłótniami z wyższym dowództwem.
Był odznaczony i trzykrotnie ranny.