Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Ballynahatty: Excavations in a Neolithic Monumental Landscape
Zaledwie sześć mil od centrum Belfastu w hrabstwie Down, na płaskowyżu Ballynahatty nad rzeką Lagan, znajduje się jeden z największych neolitycznych pomników Irlandii: Pierścień Olbrzyma o szerokości 200 metrów. Przez ponad tysiąc lat obszar ten był miejscem intensywnych rytuałów pogrzebowych, mających na celu odesłanie zmarłych do ich przodków i zabezpieczenie ziemi dla żywych. Rozrzucone po polach na północ i zachód od Pierścienia są płaskie cmentarze, stojące kamienie, grobowce, cysty i kurhany pierścieniowe - starożytne zabytki, które zostały wyrównane przez pług, gdy ziemia została ogrodzona w XVIII i XIX wieku.
Wielka drewniana zagroda o długości 90 m z wyszukanym wejściem i wewnętrzną "świątynią" została po raz pierwszy zaobserwowana na zdjęciach lotniczych. Wykopaliska prowadzone w latach 1990-1999 ujawniły złożoną strukturę składającą się z ponad 400 dołów posłupowych, z których wiele miało ponad 2 m głębokości. Był to budynek w wielkim stylu, elegancko zaprojektowany, aby kontrolować przestrzeń, widoki i dostęp do wewnętrznego sanktuarium zawierającego platformę do ekspozycji zmarłych.
Do 2550 r. p.n.e. drewniana "świątynia" została zmieciona z powierzchni ziemi w wyniku ogromnej pożogi, a jej pozostałości rozebrano. Ballynahatty było jednym z ostatnich wielkich publicznych przedsięwzięć ceremonialnych, o których wiadomo, że zostały zbudowane przez neolitycznych rolników w Irlandii Północnej, przedsięwzięciem głoszącym ich enigmatyczną religię, prawa przodków i aspiracje terytorialne.
Niniejszy raport rekonstruuje niezwykły kompleks budynków i wyjaśnia wyrafinowanie i organizację jego budowy i użytkowania. Raport umiejscawia stanowisko i wykopaliska w szerszym kontekście rozwoju krajobrazu Ballynahatty i jego badań do dnia dzisiejszego.