Ocena:

The Ballad of Robert Charles to dobrze zbadana i prowokująca do myślenia eksploracja stosunków rasowych, skupiająca się na zamieszkach w Nowym Orleanie w 1900 roku. Wyróżnia się szczerą narracją i umiejętnością łączenia wydarzeń historycznych ze współczesnymi kwestiami rasowymi.
Zalety:Fachowo napisana, wnikliwa analiza stosunków rasowych, wciągająca i prowokująca do myślenia narracja, dobrze zbadana, aktualna i istotna dla bieżących dyskusji na temat równości rasowej, doskonała do nauczania na lekcjach historii.
Wady:Niektóre recenzje nie wspominają wyraźnie o żadnych wadach; jednak intensywna tematyka może być niewygodna dla niektórych czytelników.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
The Ballad of Robert Charles: Searching for the New Orleans Riot of 1900
Przez krótką chwilę latem 1900 roku Robert Charles był prawdopodobnie najbardziej niesławnym czarnoskórym mężczyzną w Stanach Zjednoczonych. Po sprzeczce z policją na ulicy Nowego Orleanu Charles zabił dwóch policjantów i uciekł.
Podczas obławy, która trwała kilka dni, brutalne białe tłumy przemierzały miasto, napadając na Afroamerykanów i zabijając co najmniej pół tuzina. Kiedy władze zlokalizowały Charlesa, przez wiele godzin powstrzymywał on wielotysięczny tłum, zanim został zastrzelony. Ten głośny epizod był opisywany w całym kraju; lata później legendarny pianista jazzowy Jelly Roll Morton wspominał upamiętnienie Charlesa w piosence.
Jednak dziś Charles jest prawie całkowicie niewidoczny w tradycyjnym zapisie historycznym. Kim tak naprawdę był Robert Charles? Banitą? Czarnym bojownikiem o wolność? I jak możemy zrekonstruować jego historię?
W tej fascynującej pracy K. Stephen Prince rzuca nowe światło zarówno na historię zamieszek Roberta Charlesa, jak i na samą praktykę pisania historii. Ujawnia dowody celowego wymazywania, zarówno w sposobie, w jaki zamieszki i ich następstwa były opisywane, jak i w sposobach, w jakie historie były wyciszane lub celowo zaciemniane.
Prince wydobywa również długo ukrywane fakty z narracji przekazywanych przez białych i czarnych mieszkańców Nowego Orleanu przez ponad sto lat. W ten sposób bada możliwości i ograniczenia wyobraźni historycznej.