Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka stanowi kompleksowe studium wczesnego życia George'a Balanchine'a, przeplatając jego doświadczenia z burzliwym krajobrazem politycznym Rosji początku XX wieku i skupiając się na jego związku z Lidią Iwanową, którą autor uważa za swoją muzę. Chociaż jest to dobrze zbadane i wciągające dla entuzjastów baletu i historyków, niektórzy krytycy twierdzą, że nacisk na Iwanową wydaje się przesadzony i brakuje wystarczających dowodów.
Zalety:⬤ Wszechstronne i skrupulatne badania
⬤ wgląd w życie Balanchine'a i szerszy kontekst historyczny Rosji
⬤ poetycki i wciągający styl pisania
⬤ cenne dla badaczy tańca i fanów baletu
⬤ zawiera mniej znane szczegóły dotyczące Balanchine'a i jego wpływów.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że przesadzono w łączeniu pracy Balanchine'a z Iwanową jako jego muzą
⬤ tekst może być złożony i akademicki, co czyni go mniej przystępnym dla zwykłych czytelników
⬤ elementy spekulacyjne dotyczące znaczenia Iwanowej mogą wydawać się nieuzasadnione
⬤ niektórzy uznali książkę za nużącą z nadmierną ilością szczegółów historycznych.
(na podstawie 24 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Balanchine & the Lost Muse: Revolution & the Making of a Choreographer
Zawartość książki:
Oto pierwsza podwójna biografia wczesnego życia dwóch kluczowych postaci rosyjskiego baletu: słynnego choreografa George'a Balanchine'a i jego bliskiej przyjaciółki z dzieciństwa i niezwykłej baleriny Liidii (Lidochki) Iwanowej.
Śledząc życie i przyjaźń tych dwóch tancerzy od lat tuż przed rewolucją rosyjską w 1917 roku do ucieczki Balanchine'a z Rosji w 1924 roku, Elizabeth Kendall Balanchine & the Lost Muse rzuca nowe światło na kluczowy punkt zwrotny w historii baletu. Opierając się na obszernych badaniach archiwalnych, Kendall snuje fascynującą opowieść o tym decydującym okresie w życiu człowieka, który stał się najbardziej wpływowym choreografem współczesnego baletu. Porzucony przez matkę w Petersburskiej Cesarskiej Akademii Baletowej w 1913 roku w wieku dziewięciu lat, Balanchine spędził swoje młodzieńcze lata na nauce tańca w burzliwej stolicy Rosji. To właśnie tam, walcząc o utrzymanie podczas studiów i występów, Balanchine poznał Ivanovą. Utalentowana i odważna tancerka, która zbliżyła się do bolszewickiej elity w swoich młodzieńczych latach, Iwanowa była źródłem wielkiej inspiracji dla Balanchine'a - zarówno podczas ich wspólnej młodości, jak i później w jego życiu, po jej tajemniczej śmierci na kilka dni przed planowanym wspólnym wyjazdem z Rosji w 1924 roku. Kendall pokazuje, że chociaż Balanchine miał wiele muz, z których wiele było kochankami, mroczne piękno jego drogiej przyjaciółki Lidochki inspirowało wiele jego prac przez wiele lat.
Po części biografia, a po części historia kultury, Balanchine & the Lost Muse przedstawia obszerny opis rozkwitu nowoczesnego baletu i kultury stojącej za niezachwianymi ideałami, futurystycznymi wizjami i ludzką dekadencją, które charakteryzowały rosyjską rewolucję.
