Bałagan i bałagan i

Opinie czytelników

„Mess and Mess and” Kearneya to potężna eksploracja poetyki, retoryki i dynamiki rasowej, służąca jako wnikliwy towarzysz jego innych dzieł. Książka w wyjątkowy sposób przedstawia, a jednocześnie wyjaśnia, zapraszając czytelników do osobistego procesu Kearneya i oferując transformacyjne doświadczenie.

Książka zapewnia głęboki wgląd w poetykę i wydajność, dzieli się intymnym procesem twórczym autora i zachęca do osobistego rozwoju jako poety i człowieka. Na pochwałę zasługuje wykorzystanie przez Kearneya dynamiki wizualnej i dźwiękowej, dzięki czemu lektura jest wciągająca i prowokująca do myślenia.

Książka może być wymagająca i intensywna, co może być przytłaczające dla niektórych czytelników. Wymaga chęci głębokiego zaangażowania się w materiał.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Mess and Mess and

Zawartość książki:

Poezja. Studia afrykańskie i afroamerykańskie. Douglas Kearney pisze: "Jeśli moje pisanie wprowadza bałagan, to nie po to, by uciec od zrozumienia, ale by zmapować (błędne) rozumienie jako czasownik". Przewodnikiem po mapie jest MESS AND MESS AND, w którym Kearney definiuje terminy należące do jego poetyki, traktując nawet przedrostki jako wezwanie do semantycznych dociekań. Wewnątrz znajdują się eseje, które badają Negrotesque, połysk konkretnych wierszy i zbiorów poezji, inspiracje (z życia, literatury i innych), z których czerpał, kładąc pióro na stronie - a także studia i szkice z jego dzienników. Jednocześnie zabawny i cięty, zbiór Kearneya bada to, co inspiruje, niepokoi i powraca w jego twórczości, bałagan(y).

Radość z czytania MESS AND MESS AND bierze się ze sposobu, w jaki pisarstwo Douglasa Kearneya wykonuje i przekształca doznania historycznego, wyobrażonego i rzeczywistego czarnego ciała w rodzaj jive'owego systemu znaczeń kalamburów, gestów i oporu poprzez czas, przestrzeń, etymologię, połysk. Znaczenie jive'a: pewien bałagan, pewne ruchy, pewne sekrety zaszyte za dłonią, nieustannie dekodujące i odwodzące od kodu. Kearney tworzy własne metody nazywania i teoretyzowania nie tylko procesu twórczego, ale także doświadczenia sztuki i wypowiedzi jako relacji z różnymi zjawiskami życia, umierania i uwalniania się. Przywołując upojną erotykę Nathaniela Mackeya i krytyczne interwencje Adriana Pipera, skrupulatna i zabawna ars poetica Douglasa Kearneya ilustruje niewidoczne wymiary tego, co sprawia, że jego praca jest z konieczności graficzna, całkowicie wrażliwa i godna podziwu. --Tisa Bryant.

Od czasu do czasu, w Altadenie, Arkansas i innych miejscach, bałagan jest jednostką miary, wystarczającą ilością czegoś, by nakarmić każdego, kto tego potrzebuje. To właśnie w tym aspekcie miarą jest poezja - w jaki sposób podtrzymujemy i dzielimy się dźwiękiem i smakiem, naszą zdolnością do zarabiania na życie, do życia ponad stan, które wciąż próbują zatrzymać dla siebie. To, co trzymasz w rękach, zawiera to wszystko. Gówno jest ciężkie i straszne, a to, co trzymasz w rękach, które z całą pewnością jest gównem, też to wszystko nosi. Ludzie narobili bałaganu i nic oprócz roju, połysku, drżenia, zataczania się i jąkania nie zaprowadzi nas wystarczająco głęboko, aby nas z tego wyciągnąć. Stary-nowy analektyczny projekt wyszukiwania słów i badań nad czarnymi słowami, anamejski bałagan na koniec czasów, którego nikt nie może nam powiedzieć, jak używać, MESS AND MESS AND to apokalipsa Miss Ann, undermanumission Amos 'n' Andy'ego, antimassapiece Douglasa Kearneya. --Fred Moten.

Ta książka to bałagan. To teoria czarnej produkcji kulturowej, która wykonuje swoją pracę, odmawiając bycia wyprostowanym. To Doug robi swoje. Zrozum to. Jak bałagan zieleni, ten bałagan jest na początku szorstki, ale wiesz, że będzie dobrze. Zagłęb się. Samo się nie przeczyta - ale może przeczyta ciebie. --Evie Shockley.