Ocena:
Książka przedstawia dokładną, ale zwięzłą historię bagnetów, omawiając ich znaczenie zarówno jako broni taktycznej, jak i narzędzi wojny psychologicznej, wraz z ich praktycznymi zastosowaniami we współczesnych kontekstach. Zawiera pouczające komentarze, fotografie z epoki i współczesne obrazy, podkreślając ewolucję bagnetów od historycznego do współczesnego zastosowania.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i dobrze zbadana
⬤ pouczająca zarówno dla poważnych studentów, jak i zwykłych czytelników
⬤ zawiera przydatne ilustracje i zdjęcia
⬤ skuteczny komentarz na temat roli bagnetów w działaniach wojennych
⬤ podkreśla zarówno historyczne, jak i współczesne konteksty
⬤ polecana jako zwięzłe wprowadzenie.
Pominięcie konkretnych przykładów bagnetów, takich jak francuski MAS 36, co zmniejsza kompletność narracji historycznej; niektórzy czytelnicy mogą uznać ograniczone współczesne zastosowanie bagnetów za wadę.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
The Bayonet
Dzięki specjalnie zamówionymkolorowymgrafikom i czerpaniu z szeregu źródeł, to wciągające studium rzuca nowe światło na pochodzenie, rozwój, konstrukcję i wykorzystanie bagnetu w działaniach wojennych od połowy XVII wieku.
Chociaż muszkiety zapewniały niszczycielskie pociski na stosunkowo długich dystansach, ich powolna szybkostrzelność sprawiała, że żołnierz był bardzo bezbronny podczas przeładowywania, a wczesne muszkiety były bezużyteczne w walce w zwarciu. W związku z tym europejskie regimenty piechoty w XVII wieku składały się zarówno z muszkieterów, jak i pikinierów, którzy chronili muszkieterów podczas przeładowywania, ale także stanowili element uderzeniowy w walce w zwarciu. Rozwój muszkietu skałkowego pozwolił stworzyć znacznie mniej uciążliwą i szybkostrzelną broń palną. Po wbiciu krótkiego noża w jego lufę, każdy żołnierz mógł być uzbrojony w broń rakietową, a także taką, która mogła być używana do walki w zwarciu. Jedyną wadą było to, że muszkietu nie można było załadować ani wystrzelić, gdy bagnet był na miejscu. Bagnet nasadkowy rozwiązał ten problem, a połączenie muszkietu i bagnetu stało się uniwersalną bronią piechoty od ok. 1700 do ok. 1870 roku.
Wraz z pojawieniem się krótszej broni palnej, do luf karabinów zaczęto mocować krótkie miecze. Ich dłuższe ostrza wciąż dawały piechurowi "zasięg", którego współcześni uważali za niezbędny do odpierania ataków kawalerii. Wraz z udoskonaleniem karabinów małokalibrowych w latach 90. XIX wieku bagnet stracił na znaczeniu taktycznym, stając się mniejszym i bardziej podobnym do noża, a trend ten utrzymał się podczas wojen światowych. Kiedy karabiny szturmowe zaczęły dominować od lat 50-tych, bagnet stał się bronią ostatniej szansy. Jego potencjalna użyteczność nadal była doceniana, ale jego ostrze było często łączone z przedmiotem o dodatkowej funkcji, w szczególności z przecinakiem do drutu.
Ostatecznie, pomimo całej swojej przerażającej reputacji jako trzewnej broni do walki w zwarciu, bagnet miał największy wpływ jako broń psychologiczna. Dzięki pełnokolorowym grafikom oraz archiwalnym i zbliżeniowym zdjęciom, jest to wciągająca historia broni uzupełniającej broń palną każdego żołnierza, od armii Ludwika XIV po współczesne siły na wszystkich globalnych teatrach konfliktów.
