Babe Ruth: i Yankees z 1927 roku mają najlepsze lato w historii

Opinie czytelników

Książka „Babe Ruth and the 1927 Yankees” autorstwa W.G. Braunda zabiera czytelników w porywającą podróż przez Ryczące Lata Dwudzieste, koncentrując się na legendarnych graczach baseballu, w szczególności Babe Ruth. Narracja zanurza czytelników w tętniącej życiem kulturze, wydarzeniach i postaciach z epoki, łącząc fakty historyczne z wciągającą opowieścią.

Pisanie jest żywe i wciągające, dzięki czemu historyczne szczegóły są żywe i dostępne. Czytelnicy doceniają autentyczne przedstawienie lat dwudziestych, wraz z kulturą speakeasies, filmami i znanymi postaciami tamtych czasów. Książka spodoba się zarówno fanom baseballu, jak i zwykłym czytelnikom ze względu na dobrze zbadany obraz społeczeństwa w latach dwudziestych i dynamikę wśród członków drużyny. Rozwój postaci, humor i żywe dialogi poprawiają wrażenia z lektury.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że fikcyjne dialogi odbiegają od czystych faktów historycznych. Osoby niezainteresowane baseballem mogą nie zrozumieć tematu, mimo że książka porusza szersze tematy społeczne. W zależności od indywidualnej perspektywy, mogą pojawić się obawy dotyczące przedstawienia kobiet i ich roli w latach 20. ubiegłego wieku.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Babe Ruth: & the 1927 Yankees have the Best Summer Ever

Zawartość książki:

To najlepszy czas w Ameryce. Wódka leje się strumieniami, klapsy są rozbrykane, a każdy może zarobić na rynku. Sprawy wyglądają jednak źle dla Yankees. Prowadząc dziesięcioma meczami na miesiąc przed końcem sezonu '26, kulejąc dotarli do mety i wygrali dwoma meczami. Ich czterech najlepszych miotaczy wygrało zaledwie sześć z ostatnich dwudziestu pięciu startów. Większość autorów typuje Connie Mack's A's do zwycięstwa. Mają najlepszego młodego miotacza i łapacza w baseballu, a teraz mają też Ty'a Cobba.

Miller Huggins nie wierzy zbytnio w Horse Nose Collinsa i Niga Grabowskiego, a jego drugi łapacz Googles Bengough ma obolałe ramię. Biscuit Pants Gehrig wciąż jest niezdarny na pierwszej pozycji, drugi baseman ma drgawki, shortstop prowadzi w lidze pod względem błędów, a trzeci baseman jest tak poobijany, że będzie miał szczęście, jeśli zagra. Środkowy pomocnik ma słabe ramię, lewy pomocnik jest winny obojętnej gry, a prawy pomocnik ma 32 lata i jest najsłabszym uderzaczem w drużynie na początku sezonu. Nieustanne picie i igraszki z klapkami mogły go dopaść. Mógł też mieć klarowne oczy od sześciokrotnego przewijania, które właśnie wykonał.

Ale największym zmartwieniem Huggina jest jego sztab miotający. Herb Pennock grozi, że zostanie w domu i będzie hodował srebrne lisy. Dutch Ruether daje pięć biegów na mecz. Szkolniak Hoyt może zostać aresztowany za to, co ma w bagażniku. Marynarz Bob Shawkey obawia się, że jego żona może go zabić. Mattie Pipgras desperacko chce zostać w Nowym Jorku, ale jej mąż George nie może znaleźć talerza i nikt nie wie, ale Urban Shocker umiera. Wielu graczy myśli, że mogą spać całą noc jak Ruth. Nie mogą. Hug nie śpi. Jest nerwowym wrakiem.