B Plus: Taniec dla Michaiła Barysznikowa w American Ballet Theatre: A Memoir

Opinie czytelników

Pamiętnik „B Plus: Dancing for Mikhail Baryshnikov at American Ballet Theatre” autorstwa Michaela Langloisa oferuje szczere i wciągające spojrzenie na życie tancerza baletowego, szczególnie z męskiej perspektywy. Oddaje emocjonalne wzloty i upadki dążenia do doskonałości w wymagającym i konkurencyjnym środowisku, zapewniając jednocześnie wgląd w świat baletu i osobiste doświadczenia autora.

Książka jest dobrze napisana i wciągająca, oferując unikalne spojrzenie na świat baletu, zwłaszcza z punktu widzenia męskiego tancerza. Jest szczera, humorystyczna i refleksyjna, pozwalając czytelnikom połączyć się ze zmaganiami i triumfami autora. Wielu recenzentów doceniło jej autentyczność i wartość edukacyjną, a także możliwość odniesienia się do tych, którzy pasjonują się własnym rzemiosłem, nie tylko baletem.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że choć podróż była fascynująca, zakończenie było nieco przewidywalne. Niektórzy zauważyli, że książka może nie spodobać się tym, którzy nie są zainteresowani baletem lub pamiętnikami, potencjalnie ograniczając grono odbiorców.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

B Plus: Dancing for Mikhail Baryshnikov at American Ballet Theatre: A Memoir

Zawartość książki:

Michael Langlois zaczął uczyć się baletu w wieku dziesięciu lat, przekonany, że katapultuje go to z Pop Warner bezpośrednio do NFL. Ostatecznie zmuszony do wyboru między piłką nożną a baletem, spojrzał na swoją mniej niż 5-metrową ramę i zdecydował, że balet może być bardziej praktyczną opcją. Następnie trenował w North Carolina School of the Arts i School of American Ballet w Nowym Jorku, zanim otrzymał propozycję pracy w American Ballet Theatre od czołowego tancerza XX wieku: Michaiła Barysznikowa.

B Plus: Dancing for Mikhail Baryshnikov at American Ballet Theatre to intymne spojrzenie na wyższe sfery świata tańca, jakie ukazały się młodemu człowiekowi, który dotarł na szczyt swojej profesji tylko po to, by odkryć rozległy płaskowyż wypełniony tancerzami, których talenty i ambicje często przewyższały jego własne.

Podczas gdy stara się wyjść poza granie żołnierzyków i szczęśliwych, nieświadomych chłopów w corps de ballet ABT, zastanawia się, co zrobić ze swoim najlepszym przyjacielem, który jest w nim zakochany, jak zadowolić swojego światowej sławy szefa i jak mało trzeba jeść w zespole baletowym, zanim ktokolwiek cię zauważy.

Po szesnastu latach jako profesjonalista dochodzi do kilku ważnych wniosków na temat siebie i baletu w ogóle. „To, co sprawia, że balet jest dla mnie tak intensywnie satysfakcjonujący i piękny”, pisze, ”to fakt, że jest tak oszczędny. Nie ma żadnych rekwizytów. Nie ma instrumentów, którymi trzeba manipulować. Jest tylko tancerz w danym momencie, kimkolwiek jest i cokolwiek jest w stanie zrobić, istnieje wtedy i tylko wtedy”.