Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Asia Minor in the Long Sixth Century: Current Research and Future Directions
Uważa się, że Azja Mniejsza była dość zamożnym regionem w późnej starożytności. Rzadko był niepokojony przez zewnętrzne inwazje i pozostawał w dużej mierze nietknięty przez ciągły konflikt rzymsko-perski aż do bardzo późnego okresu, był najwyraźniej dobrze połączony z kwitnącą gospodarką śródziemnomorską i, jako region najbliżej Konstantynopola, zakłada się, że odegrał ważną rolę w zaopatrzeniu cesarskiej stolicy i cesarskich armii. Kiedy dokładnie ten dobrobyt dobiegł końca - pod koniec VI wieku, na początku, w połowie lub nawet później w VII wieku - pozostaje kwestią debaty. Podobnie, wpływ czynników takich jak wydarzenie zasłony przeciwpyłowej z 536 r., wpływ dżumy, która pojawiła się po raz pierwszy w 541/542 r. n.e., koszty i konsekwencje wojen Justyniana, ataki perskie na początku VII wieku i ostatecznie najazdy arabskie około połowy VII wieku, pozostają kontrowersyjne.
Bardziej ogólne warunki życia zarówno w miastach, jak i na wsi przez długi czas były zaniedbywane. Większość populacji nie mieszkała jednak w miastach, lecz na wsi. Jednak wieś znalazła swoje właściwe miejsce w przeglądach regionalnych dopiero w ciągu ostatnich dwóch dekad, dzięki rosnącej liczbie badań regionalnych w połączeniu z bardziej wyrafinowaną chronologią ceramiki. Nasze rosnące zrozumienie sieci wiosek i przysiółków prawdopodobnie drastycznie wpłynie na ocenę ostatnich dziesięcioleci późnej starożytności. Rzeczywiście, wydaje się, że zwłaszcza szósty wiek charakteryzuje się nie tylko urbanizacją miast, ale także rozbudową i rozkwitem wiosek w Azji Mniejszej, na rzymskim Bliskim Wschodzie i w Egipcie.
Tematyka tego tomu obejmuje rozwój fizyczny dużych i małych osad, ich sytuację finansową oraz proporcje inwestycji publicznych i prywatnych. Porównano inicjatywy cesarskie, prowincjonalne i lokalne w mieście i na wsi oraz przeanalizowano główne motywacje, w tym dumę obywatelską lub osobistą, zachęty wojskowe i bodźce religijne. Przedstawione dowody zostaną wykorzystane do sformułowania opinii na temat wpływu zarazy na warunki życia w VI wieku oraz do oceny znaczenia okresu justyniańskiego.