Avant-Gardes in Crisis
Avant-Gardes in Crisis twierdzi, że awangarda końca XX i początku XXI wieku znajduje się w kryzysie, ponieważ twórczość artystyczna zarówno reaguje na kryzysy polityczne, gospodarcze i społeczne, jak i ujawnia kryzys zaufania co do możliwości oporu.
W szczególności, niniejszy zbiór przedstawia współczesną awangardę jako reakcję na kryzys reprodukcji życia, który przyspieszył w latach siedemdziesiątych - kryzys, który obejmuje rzadkość zarobków, śmiertelne epidemie i inne aspekty nierównego zarządzania witalnością indeksowaną przez rasę, obywatelstwo, płeć, orientację seksualną, klasę i niepełnosprawność. Autorzy wspólnie argumentują, że mniejszościowa koncepcja awangardy, dostosowana do nierównych wzorców wyczerpywania się zasobów i szeroko pojętej infrastruktury, wyjaśnia wzajemne oddziaływanie sztuki i polityki, tak jak miało to miejsce na przykład w dyskusjach na temat autonomii lub instytucjonalności sztuki.
Ogólnie rzecz biorąc, książka ta ma na celu przywrócenie historycznego i politycznego kontekstu debatom na temat awangardy, które toczą się od lat 70. ubiegłego wieku.
