The Minjian Avant-Garde: Art of the Crowd in Contemporary China
The Minjian Avant-Gardebada, w jaki sposób eksperymentalni artyści w Chinach mieszali się z minjian, wprowadzali zmiany i pozwalali się przekształcać przez minjian, zmienną i różnorodną publiczność ery post-Mao.
Odchodząc od zwykłego nacisku na instytucje sztuki, globalne rynki czy społeczności artystów, Chang Tan proponuje nowe ramy analityczne w teoriach sztuki zaangażowanej społecznie, które podkreślają krytyczną agencję uczestników, afektywne funkcje obiektów i wszechstronność artystów w różnych sferach społeczno-politycznych. Opierając się na dotychczas niewykorzystanych materiałach archiwalnych i wywiadach z artystami, Tan kwestionuje postrzeganie chińskich artystów jako dysydentów lub konformistów reżimu i postrzega ich jako nawigatorów i negocjatorów między różnymi dyskursami politycznymi i interesami.
Kwestionuje fetyszyzację marginalizowanych społeczności wśród praktyków progresywnej sztuki i polityki, argumentując, że członkowie minjian są często bardziej złożeni, buntowniczy i bystrzy, niż zakładają elity. Minjian Avant-Garde krytycznie ocenia wzrost populizmu zarówno w sztuce, jak i polityce, pokazując, że minjian może stanowić siłę demokratyzującą lub przymusową.