Avalon zespołu Roxy Music

Opinie czytelników

Książka bada powstawanie albumu Avalon zespołu Roxy Music, oferując szczegółową analizę jego muzyki i konstrukcji. Jednak reakcje na jej głębię i skupienie różnią się w zależności od czytelników.

⬤ Świetna dla fanów Roxy Music i Bryana Ferry'ego
⬤ zapewnia fachową analizę, wiedzę wewnętrzną i kontekst muzyki
⬤ zawiera wkład Bryana Ferry'ego i członków zespołu.

Zbyt skoncentrowana na technicznej teorii muzyki i szczegółach, pozbawiona osobistego wglądu w tworzenie i inspirację stojącą za muzyką; postrzegana jako wypełniona nieistotnymi informacjami.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Roxy Music's Avalon

Zawartość książki:

Po zaprojektowaniu Roxy Music jako garnituru haute couture ręcznie szytego z punka i muzyki progresywnej, Bryan Ferry przeprojektował go. Sprawił, że Roxy Music stało się bardziej marzycielskie i łagodniejsze - sięgając do smutnych, pięknych romansów rycerskich.

Z dadaistycznego (punkowego) noise'u zszedł rodzaj ambientowego, miękkiego soulu. Ferry rozstał się z Eno, skrzypkiem elektrycznym Eddiem Jobsonem i perkusistą Paulem Thompsonem, porzucając połamane syntezatory grane przez przybory kuchenne, elementy oparte na przypadku i maquillage z poprzednich albumów. Produkcja i inżynieria nałożone na Avalon konfiskują emocje i zastępują je akustycznym symulakrum dworności, wypolerowanych manier i kodeksów etykiety.

Uwodziciel śpiewa uwodzicielską muzykę o uwodzeniu, ale decorum zostaje zachowane, jak nalega amour courtois. Backbeat nie może pokonać nostalgii, pozostaje częścią architektury Avalon, albumu, który tworzy aluzyjny połysk.

Bądź nostalgiczny, jak najbardziej, ale przyjmij fałszywość tego uczucia, ponieważ nostalgia - niezależnie od tego, czy inspirowana jest średniowieczną Arturianą, filmem noir z lat 40. czy narkotycznym hajem z lat 80.

oszukuje. Nostalgia definiuje nasze fantazje i naszą (a nie Ferry'ego) podstawową sztuczność.