Ocena:
Recenzje książki „Autyzm bez cenzury: Pulling Back the Curtain” autorstwa Whitney Ellenby podkreślają, że książka jest szczerym i uczciwym portretem rodzicielstwa dziecka z autyzmem. Wielu czytelników głęboko rezonuje z podróżą matki, oklaskując jej odwagę w dzieleniu się surowymi i niefiltrowanymi doświadczeniami, a także jej poparcie dla syna. Chociaż książka jest chwalona za inspirujące i wzmacniające przesłanie, niektórzy recenzenci zauważają obawy dotyczące opisów metod leczenia i emocjonalnego ciężaru, jaki ze sobą niesie.
Zalety:⬤ Szczera i surowa relacja z rodzicielstwa dziecka z autyzmem, która trafi do wielu czytelników.
⬤ Wzmacnia rodziców poprzez historie i doświadczenia, które można z nimi powiązać.
⬤ Daje poczucie nadziei i wsparcia rodzinom zmagającym się z autyzmem.
⬤ Angażuje czytelników żywymi opisami i emocjonalną głębią.
⬤ Zachęca do zrozumienia i akceptacji autyzmu w społeczeństwie.
⬤ Podkreśla znaczenie indywidualnego podejścia do leczenia autyzmu.
⬤ Zawiera trudne i emocjonalne treści, które mogą być trudne dla niektórych czytelników.
⬤ Niektórzy krytycy twierdzą, że w książce brakuje wyważonych poglądów na temat leczenia autyzmu i może ona wzmacniać niektóre kontrowersyjne metody.
⬤ Niektóre sekcje mogą być postrzegane jako powtarzalne lub zbyt szczegółowe, co powoduje problemy z tempem.
⬤ Szczere podejście autora może nie przypaść do gustu wszystkim czytelnikom lub profesjonalistom ze społeczności osób z autyzmem.
(na podstawie 148 opinii czytelników)
Autism Uncensored: Pulling Back the Curtain
ZŁOTY MEDAL DLA KSIĄŻKI NON-FICTION 2018.
"I kiedy w ogniu publicznego napadu złości, pośród horroru i upokorzenia jego wrzasku i rozłożenia na podłodze, podczas gdy nieznajomi cofali się w szoku, mój umysł podążał w kierunku nieuniknionej prawdy - że chcę uciec od tego koszmaru. Chcę uciec od tego dziecka".
Tak zaczyna się burzliwa podróż decyzji jednego z rodziców, podjętej w rozpaczy i desperacji, aby porzucić tradycyjne interwencje dla swojego autystycznego syna na rzecz podejścia "hands on" polegającego na wielokrotnym wystawianiu syna na rzeczywiste warunki. Autyzm bez cenzury to nieskrępowany portal do umysłu kogoś, kto nie miał zamiaru poświęcać swojej kariery ani życia dla autyzmu, nieświadomy wielu sposobów, w jakie nieodwracalnie przedefiniuje oba. Jak wyjaśnia na wstępie, "nie jest to historia cudownego przełomu lub powrotu do zdrowia", Zack nadal jest bardzo autystyczny i zawsze będzie. Jest to natomiast prawdziwa relacja w czasie rzeczywistym z jej decyzji, by pozwolić Zackowi na zachowania, które formalne terapie starały się wygasić, ujawnić diagnozę Zacka w miejscach publicznych i wielokrotnie wystawiać go na sytuacje w świecie rzeczywistym i pokonywać jego napady złości bez względu na publiczne wyśmiewanie lub pogardę.
Autyzm bez cenzury sięga tam, gdzie żadna inna książka się nie odważy - ujawniając prywatną hańbę i poczucie winy z powodu posiadania "wadliwego" dziecka; bliski rozpad małżeństwa; niepowodzenie tradycyjnych interwencji behawioralnych; oraz najemny sposób, w jaki usługodawcy żerują na desperacji rodziców w poszukiwaniu lekarstwa. Jest to osobisty manifest o tym, jak zintegrowane społecznie życie jest osiągalne niezależnie od tego, czy dziecko pokona główne ograniczenia autyzmu, wywołując nową rozmowę, która wykracza poza zwykłą akceptację osób z autyzmem za to, kim są, ale rozważa wypchnięcie ich poza ich strefy komfortu, aby dowiedzieć się, kim są w stanie się stać. Niepowstrzymana jazda z wstrząsającymi zwrotami akcji, Autyzm bez cenzury pozostawi cię podekscytowanym, poinformowanym i wciąż łapiącym powietrze.
