Ocena:

Recenzje podkreślają książkę Briana Neila Petersona „Autorzy historii deuteronomistycznej: Locating A Tradition in Ancient Israel”, jako wnikliwy wkład w badania nad autorstwem Księgi Powtórzonego Prawa i 1-2 Księgi Królewskiej. Autor przedstawia przekonujący argument za Abiatarem i rodem kapłanów z Anathoth jako kluczowymi postaciami w redagowaniu i podsumowywaniu historii Izraela, jednocześnie odnosząc się do szerszych debat w ramach badań nad Starym Testamentem.
Zalety:Książka jest chwalona za szczegółowe argumenty, przystępny styl pisania i ugruntowanie w badaniach historycznych. Peterson zapewnia zrównoważoną konserwatywną perspektywę w dyskusji naukowej, przedstawiając dowody w sposób jasny i wciągający. Czytelnicy doceniają jego skupienie się na konkretnych kapłanach, zwłaszcza Abiatarze, i ich związku z narracjami historycznymi. Praca jest korzystna zarówno dla naukowców, jak i laików, czyniąc złożone idee zrozumiałymi.
Wady:Niektórzy recenzenci zauważają, że Peterson czasami traci koncentrację na swojej głównej tezie, szczególnie w rozdziałach dotyczących narracji Dawidowej. Podczas gdy ogólna argumentacja jest logiczna, niektóre wnioski mogą nie być tak przekonujące jak inne. Pojawiają się głosy krytyczne, że nie wszystkie argumenty są wyraźnie określone, co może prowadzić do pewnego zamieszania dla czytelników próbujących podążać za główną tezą.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
The Authors of the Deuteronomistic History: Locating a Tradition in Ancient Israel
Peterson angażuje się w jedną z najtrwalszych kontrowersji w obecnym krytycznym badaniu Biblii Hebrajskiej, tożsamości i proweniencji autorów różnych „wydań” Historii Deuteronomistycznej.
Dokonując krytycznego przeglądu założeń uczonych sięgających Martina Notha i wykorzystując staranną analizę motywów i charakterystyki na każdym poziomie redakcji w każdej księdze Historii Deuteronomistycznej, Peterson pyta, gdzie możemy zlokalizować postać, która ma zarówno motyw, jak i okazję do sporządzenia proto-narracji zawierającej elementy Jozuego, Sędziów, Samuela i pierwszej części 1 Królów. Stawiając swoje pytania w formie „Whodunit? „ Peterson identyfikuje konkretnego kandydata w czasach Dawida, który posiadał zarówno wiedzę, jak i program teologiczny i polityczny, kwalifikujący się do napisania pierwszego wydania.
Następnie rozszerza tę metodę, aby zidentyfikować konkretny krąg, który stał się opiekunami narracji Deuteronomistycznej i dostarcza kolejnych redakcji, opartych na pierwotnej wizji formacyjnej, aż do czasów Jeremiasza. Staranna argumentacja przynosi zaskakujące rezultaty na każdym etapie.