Autopoiesis of Architecture, Volume I: Nowe ramy dla architektury

Opinie czytelników

Autopoiesis of Architecture przedstawia kompleksową i ambitną teorię współczesnej architektury, oferując wgląd i ramy korzystne zarówno dla profesjonalistów, jak i studentów. Jednakże, choć jest chwalona za intelektualną głębię i przejrzystość, spotyka się z krytyką za nadmierną długość, złożoność i postrzegany brak praktycznego zastosowania.

⬤ Kompleksowe i systematyczne ramy dla współczesnej architektury
⬤ jasny i przystępny język
⬤ inspirujący zarówno dla doświadczonych profesjonalistów, jak i początkujących praktyków
⬤ oferuje praktyczne spostrzeżenia i narzędzia do projektowania architektonicznego
⬤ znaczące osiągnięcie intelektualne.

⬤ Nadmiernie długa i złożona, przez co trudna do czytania
⬤ wątpliwe badania z potencjalnie niepotrzebną złożonością teoretyczną
⬤ postrzegany brak wartości praktycznej
⬤ krytyka przestarzałych paradygmatów i potencjalnych uprzedzeń w interpretacjach teoretycznych
⬤ fizyczne problemy z jakością samej książki.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Autopoiesis of Architecture, Volume I: A New Framework for Architecture

Zawartość książki:

Przyjmij teoretyczne podejście do architektury z The Autopoiesis of Architecture, która przedstawia temat jako dyscyplinę z własną unikalną logiką. Uwzględniono koncepcję samej architektury, a także jej rozwój w szerszym współczesnym społeczeństwie.

Autor Patrik Schumacher oferuje innowacyjne podejście, które wzbogaca teorię architektury o skoordynowany arsenał koncepcji ułatwiających zarówno szczegółową analizę, jak i wnikliwe porównania z innymi dziedzinami, takimi jak sztuka, nauka i polityka. Bada, w jaki sposób różne sposoby komunikacji składające się na architekturę zależą od siebie nawzajem, łączą się i tworzą unikalny podsystem społeczeństwa, który współewoluuje z innymi ważnymi podsystemami autopoietycznymi, takimi jak sztuka, nauka, polityka i gospodarka.

Pierwszy z dwóch tomów, które razem przedstawiają kompleksowy opis autopoezy architektury, książka ta rozwija teorię autopoezy architektury w 8 częściach, 50 sekcjach i 200 rozdziałach. Każda z 50 sekcji stawia tezę, wyciągając centralne przesłanie ze spostrzeżeń wyartykułowanych w danej sekcji. 200 rozdziałów gromadzi i sortuje zgromadzoną inteligencję dyscypliny zgodnie z przyjętymi nowymi ramami koncepcyjnymi, aby katalizować i opracowywać nowe sformułowania i spostrzeżenia, które są następnie zawarte w tezach. Jednakże, podczas gdy praca teoretyczna w tekście rozdziałów opiera się na rygorystycznym budowaniu nowego języka teoretycznego, tezy są napisane zwykłym językiem, a koncepcje teoretyczne są umieszczone w nawiasach. Pełna lista 50 tez stanowi wygodne podsumowanie wydrukowane jako dodatek na końcu książki.

Drugi tom uzupełnia analizę dyskursu i proponuje nowy program dla współczesnej architektury w odpowiedzi na wyzwania i możliwości, które stoją przed projektowaniem architektonicznym w kontekście obecnych zmian społecznych i technologicznych.