Technical Automation in Classical Antiquity
Automatyzacja techniczna - zdolność obiektów stworzonych przez człowieka (lub boga) do poruszania się i autonomicznego działania - to nie tylko domena inżynierii czy science fiction.
W tej książce Maria Gerolemou, przyjmując za punkt wyjścia ścisłe semantyczne i językowe powiązanie automatyzacji technicznej z automatyzmem naturalnym, pokazuje, w jaki sposób starożytna literatura, performans i inżynieria często dotyczyły sposobu interakcji natury i sztuczności. Poruszając się po eposie, dydaktyce, tragedii, komedii, filozofii i starożytnej nauce, jest to genialny zbiór dowodów na siłę "automatycznego teatru" w starożytnej literaturze.
Gerolemou zaczyna od najwcześniejszej greckiej literatury Homera i Hezjoda, gdzie samonapędzające się artefakty Hefajstosa w Iliadzie odzwierciedlają naturalne siły ruchu, a wyprodukowana Pandora staje się autonomiczną kobietą. W drugim rozdziale autorka przygląda się greckiemu dramatowi, w którym techniczna automatyzacja jest wykorzystywana do wzmacniania i podważania natury nie tylko poprzez inscenizację i kostiumy, ale także w fabule, w której posągi ożywają, a ludzie zachowują się jak automatyczne urządzenia. W trzecim rozdziale Gerolemou rozważa, w jaki sposób filozofowie z IV wieku p.n.e.
i inżynierowie okresu hellenistycznego ze swoimi urządzeniami mechanicznymi przyczynili się do rosnącego dialogu na temat automatyzacji technicznej i tego, w jaki sposób może ona pomóc widzom spojrzeć i podziwiać ukryte mechanizmy ruchu własnego. Wreszcie, książka bada sposoby wykorzystania automatyzacji technicznej jako techniki ekfrastycznej w późnym antyku i wczesnym Bizancjum.
