Autobiografia transpłciowego naukowca

Opinie czytelników

Książka jest inspirującą autobiografią Bena Barresa, pioniera neuronauki i aktywisty transpłciowego, poruszającą tematy mentoringu, seksizmu w nauce i osobistych zmagań. Podczas gdy sekcje naukowe mogą być skomplikowane dla niektórych czytelników, rzecznictwo i osobiste narracje głęboko rezonują.

Książka jest godna polecenia ze względu na inspirującą narrację, emocjonalną głębię i badanie mentoringu w środowisku akademickim. Wielu czytelników uznało osobistą historię i wsparcie za przekonujące. Zapewnia ona cenny wgląd w doświadczenia osób transpłciowych w nauce i podkreśla znaczenie wspierania innych w dziedzinach akademickich.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że sekcje naukowe są techniczne i trudne do naśladowania, co może zrazić odbiorców niebędących naukowcami. Ponadto pojawiły się doniesienia o słabej oprawie książki, co prowadziło do rozpadania się stron.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Autobiography of a Transgender Scientist

Zawartość książki:

Czołowy naukowiec opisuje swoje życie, zmianę płci, pracę naukową i działania na rzecz równości płci w nauce.

Ben Barres był znany ze swojej przełomowej pracy naukowej i przełomowego poparcia dla równości płci w nauce. W tej książce, ukończonej na krótko przed jego śmiercią z powodu raka trzustki w grudniu 2017 r., Barres (urodzony w 1954 r.) opisuje swoje życie pełne niezwykłych osiągnięć - od dzieciństwa jako przedwczesny matematyk i naukowiec, przez doświadczenia jako studentka na MIT w latach siedemdziesiątych, po przemianę kobiety w mężczyznę po czterdziestce, po pracę naukową i rolę nauczyciela i mentora w Stanford.

Barres wspomina swoje wczesne życie - zainteresowanie nauką, które po raz pierwszy objawiło się jako fascynacja szalonym naukowcem w Supermanie.

Jego sukcesy akademickie.

I jego zamieszanie związane z płcią. Barres już jako bardzo małe dziecko czuł, że przypisano mu niewłaściwą płeć. Po latach odczuwania dyskomfortu we własnej skórze, Barres zmienił płeć z żeńskiej na męską. Zgłasza, że poczuł jedynie ulgę, gdy stał się prawdziwym sobą. Był dumny, że może być wzorem do naśladowania dla transpłciowych naukowców.

Jako student MIT, Barres doświadczył dyskryminacji, ale dopiero po przejściu na emeryturę zdał sobie sprawę, jak różnie traktowani są naukowcy płci męskiej i żeńskiej. Stał się orędownikiem równości płci w nauce, a w późniejszym życiu ostro zareagował na spekulacje Larry'ego Summersa, że kobiety z natury nie nadają się do bycia naukowcami. Uprzywilejowani biali mężczyźni, pisze Barres, "pomijają podstawową kwestię, że w obliczu negatywnych stereotypów utalentowane kobiety nie zostaną docenione". W Stanford Barres dokonał ważnych odkryć dotyczących gleju, najliczniejszych komórek w mózgu, i opisuje niektóre ze swoich prac. "Najbardziej satysfakcjonującą częścią jego pracy" było jednak mentorowanie młodych naukowców. To, a także jego poparcie dla kobiet i naukowców transpłciowych, zapewnia jego dziedzictwo.