Autobiografia naukowa i inne prace

Opinie czytelników

Książka „Scientific Autobiography (and Other Papers)” autorstwa Maxa Plancka zapewnia wgląd w jego życie i przemyślenia, w szczególności na temat teorii kwantowej i relacji między nauką a religią. Podczas gdy wielu czytelników uważa treść za wciągającą i wnikliwą, niektórzy krytykują ją za brak głębi i złe sformatowanie.

Książka oferuje jasny wgląd w naukowe i filozoficzne myślenie Plancka, dzięki czemu jest dobrą lekturą zarówno dla młodych, jak i doświadczonych naukowców. Czytelnicy doceniają jej eksplorację przecięcia nauki i etyki, a także jej kontekst historyczny w społeczności naukowej końca XIX i początku XX wieku. Tłumaczenie jest łatwe w odbiorze.

Krytycy wspominają, że brakuje stylu pisania, nazywając Plancka kiepskim pisarzem. Niektóre recenzje wskazują, że książka bardziej przypomina zbiór osobistych wspomnień niż systematyczną autobiografię naukową, a niektóre eseje są postrzegane jako płytkie. Ponadto pojawiają się skargi dotyczące formatowania książki jako źle wykonanej kopii drukowanej na żądanie.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Scientific Autobiography and Other Papers

Zawartość książki:

W tej fascynującej autobiografii czołowego geniusza fizyki XX wieku, Max Planck opowiada historię swojego życia, celów i sposobu myślenia. Opublikowane pośmiertnie artykuły w tym tomie zostały napisane dla ogólnego czytelnika i udostępniają jego teorie naukowe, a także ideały filozoficzne, w tym jego przemyślenia na temat etyki i moralności.

Max (Karl Ernst Ludwig) Planck był niemieckim fizykiem i filozofem znanym ze swojej teorii kwantowej, za którą otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki w 1918 roku. Planck urodził się w Kilonii w Niemczech w 1858 roku w rodzinie akademickiej i od najmłodszych lat cenił sobie edukację. Uczęszczał na uniwersytety w Monachium i Berlinie, aby studiować fizykę pod kierunkiem wielkich liderów naukowych Kirchhoffa i Helmholtza.

Jego wczesna praca koncentrowała się głównie na badaniu termodynamiki, a w 1900 roku opublikował artykuł na temat swojej teorii kwantowej, która zmieniła oblicze współczesnej fizyki. Planck przez całe życie pracował jako profesor na Uniwersytecie Berlińskim, a także pełnił funkcję prezesa Kaiser Wilhelm Society for the Promotion of Science.

Podczas II wojny światowej Planck doświadczył wielkich trudności, gdy pozostał w Niemczech, ale otwarcie sprzeciwiał się nazistowskiemu reżimowi. Jeden z jego dwóch synów został stracony w tym czasie za nieudany zamach na życie Hitlera, a dom Plancka w Berlinie został ostatecznie zbombardowany.

Kontynuował pisanie o fizyce i filozofii aż do swojej śmierci w 1947 roku.