Autobiografia androgynii

Opinie czytelników

Książka oferuje głęboko osobistą relację osoby z początku XX wieku, która porusza się w złożonych kwestiach związanych z płcią i seksualnością. Choć stanowi ona cenny dokument historyczny dla badaczy zainteresowanych historią LGBTQ+, może nie przypaść do gustu szerokiemu gronu czytelników ze względu na zawarte w niej treści i trudne tematy.

⬤ Zapewnia unikalne spojrzenie z perspektywy pierwszej osoby na tożsamość płciową i orientację seksualną w kontekście historycznym.
⬤ Bogata w szczegóły dotyczące doświadczeń autora i postaw społecznych w tamtych czasach.
⬤ Oferuje wgląd w mentalność epoki wiktoriańskiej, w tym fascynujące odniesienia historyczne i kulturowe.
⬤ Potrafi wzbudzić w czytelnikach współczucie, gdy dowiadują się o zmaganiach autorki.

⬤ Książka jest jednoznaczna i może być niepokojąca dla niektórych czytelników ze względu na jej graficzną zawartość.
⬤ Jej złożoność i użycie łaciny może sprawić, że będzie myląca i trudna dla ogółu odbiorców.
⬤ Ograniczona przydatność dla osób spoza naukowych badań nad historią LGBTQ+.
⬤ Działania autora często przedstawiają tematy samookaleczenia i odrzucenia społecznego, co może być wyzwalające.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Autobiography of an Androgyne

Zawartość książki:

Autobiography of an Androgyne (1918) to autobiografia autorstwa Earla Linda. Opatrzona wstępem dr Alfreda W.

Herzoga, autobiografia Linda - przeznaczona dla publiczności klinicznej - została uznana za pionierskie dzieło w historii literatury transpłciowej. Przez całe życie Lind był zmuszony usprawiedliwiać i bronić swojej egzystencji przed purytańskimi władzami, które odmawiały nawet uznania rzeczywistości jego tożsamości jako androgyne. W pierwszej z trylogii swoich autobiograficznych dzieł nie tylko domaga się uznania, ale także ujawnia, że zaprzeczanie jego istnieniu jest niczym innym jak nienawiścią i strachem.

"Androgyni istnieli oczywiście we wszystkich epokach historii i wśród wszystkich ras. W greckich i łacińskich autorach istnieje wiele odniesień do nich, ale odniesienia te nie zawsze są zrozumiałe, z wyjątkiem kilku uczonych, którzy sami są androgynami lub przynajmniej biernymi inwersjami seksualnymi.

(...) (Ci) mężczyźni-kobiety, z powodu niezrozumienia, byli traktowani z wielką odrazą zarówno w średniowieczu, jak i w czasach nowożytnych, ale uprzedzenia wobec nich nie były tak skrajne w starożytności, a kulturalny obywatel posiadający taką naturę nie stracił wówczas kasty z tego powodu ". Umiejscawiając własną tożsamość w tej historii ucisku, Lind opowiada się za uznaniem obecności androgynii we wszystkich ludzkich społeczeństwach. Od dziecka Lind identyfikował się jako kobieta i był świadomy swoich homoseksualnych pragnień, zyskując reputację wśród lokalnych chłopców i wkrótce zwracając się do dziewcząt w poszukiwaniu przyjaźni i zrozumienia.

W świecie, który postrzegał androgynów zarówno jako zepsutych, jak i świadomie odmiennych, Lind starał się zwiększyć zrozumienie i wyjaśnić poprzez naukowe, historyczne i osobiste dowody, dlaczego jego tożsamość była wrodzona, a zatem naturalna. Dzięki pięknie zaprojektowanej okładce i profesjonalnie złożonemu rękopisowi, to wydanie Autobiografii androgyna Earla Linda jest klasycznym dziełem literatury transpłciowej stworzonym na nowo dla współczesnych czytelników.