The Austrian Anschluss in History and Literature
Podążając za swoją tezą, że pisanie historii i literatura wzajemnie się uzupełniają, Eoin Bourke oświetla teksty literackie dla odbiorców, którzy mogą nie być zaznajomieni z tłem historycznym, na którym zostały stworzone, próbuje "pogłębić opowiadanie" historii i uczynić ją bardziej bezpośrednią dla współczesnego czytelnika za pomocą osobistych anegdot, fragmentów dzieł literackich i artykułów dziennikarskich.
Bourke rozpoczyna od zwięzłego, ale pouczającego opisu okoliczności politycznych, które miały miejsce w latach 30. w Austrii, a następnie czerpie z obfitości współczesnych tekstów, aby przedstawić nazifikację Austrii we wszystkich jej wymiarach: Widoki i dźwięki scen radości, które powitały przybycie niemieckiego najeźdźcy, poczucie koszmaru i niepokoju doświadczane przez Żydów i innych, którzy mieli powody, by obawiać się armii Hitlera, przejawy rażącego antysemityzmu ze strony administracji i obywateli, poniżanie Żydów na ulicach Wiednia, ich stopniowe wykluczanie ze społeczeństwa, Holokaust i próby oporu.
Łącząc wybrane przez siebie fragmenty, Bourke zapewnia pouczający, wciągający i dobrze zbadany komentarz do wydarzeń: opisuje systematyczną i brutalną eliminację przeciwników reżimu, wymienia katalog okrucieństw zadawanych wiedeńskim Żydom i podkreśla biurokratyczne trudności napotykane przez niedoszłych emigrantów. Pozwala jednak, aby same prace przemawiały bardziej wymownie, przekazując prywatne myśli, doznania i ból jednostki. Osobiste anegdoty i wspomnienia nadają nagim faktom - a czasami nawet przerażające fakty mogą stać się zwykłymi statystykami - bezpośredniości, która przekazuje współczesnemu czytelnikowi żywe poczucie tragedii, straty i wszechobecnego niepokoju tych, którzy przeżyli te wydarzenia.