Audytorzy partyzanccy: Polityka przejrzystości w neoliberalnym Paragwaju

Opinie czytelników

Recenzje wyrażają pozytywny odbiór książki, podkreślając jej wnikliwą eksplorację historycznych i biurokratycznych kwestii Paragwaju. Czytelnicy doceniają wyjątkowe skupienie się na rzadziej omawianym kraju Ameryki Łacińskiej i związane z nim osobiste historie. Zauważają jednak również wyzwania związane z uzyskaniem kopii książki, szczególnie dla osób mieszkających w Paragwaju.

⬤ Oferuje unikalny wgląd w historię i biurokrację Paragwaju.
⬤ Omawia osobiste historie z mniej znanego kraju w Ameryce Łacińskiej.
⬤ Odkrywa, jak biurokracja manipuluje rzeczywistością poprzez dokumenty, co jest intrygujące.

⬤ Trudno zdobyć egzemplarz książki w Paragwaju.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać ją za trudno dostępną ze względu na ograniczoną dostępność.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Guerrilla Auditors: The Politics of Transparency in Neoliberal Paraguay

Zawartość książki:

Guerrilla Auditors to etnograficzny opis wzrostu znaczenia informacji, przejrzystości i dobrego rządzenia w erze pozimnowojennej oraz wpływu tych koncepcji na przejście Paragwaju do demokracji. Kregg Hetherington pokazuje, że ideał przejrzystej informacji, mający na celu odpolitycznienie biurokratycznych procedur, stał się polem bitwy dla nowego rodzaju polityki skoncentrowanej na interpretacji prawnej i manipulacji oficjalnymi dokumentami.

Pod koniec XX wieku w Paragwaju chłopska polityka gruntowa nieoczekiwanie przeniosła się z dróg i pól do dokumentalnych zakamarków państwowej biurokracji. Kiedy chłopi, biurokraci i eksperci ds. rozwoju spotkali się ze sobą w archiwach państwowych, pojawiły się konflikty dotyczące tego, jak powinna funkcjonować biurokracja, do czego służą dokumenty i kto może opowiadać o przeszłości i przyszłości narodu.

Hetherington argumentuje, że neoliberalna demokracja w Paragwaju opiera się, przynajmniej częściowo, na wykluczającym rozróżnieniu między wzorowymi obywatelami a chłopami. Mimo to chłopscy aktywiści znaleźli sposoby na obejście tego wykluczenia, kwestionując tym samym konceptualne podstawy międzynarodowej ortodoksji rozwojowej.