The Atlantic as Mythical Space: An Essay on Medieval Ethea
„Atlantyk jako przestrzeń mityczna” to studium średniowiecznej kultury i towarzyszących jej mitów, legend i fantastycznych narracji, które rozwijały się wzdłuż europejskiego wybrzeża Atlantyku. Jest to kompleksowe studium, które dotyka wczesnośredniowiecznej Irlandii, przedhiszpańskich Wysp Kanaryjskich, Półwyspu Iberyjskiego, dworskiej Francji oraz pogańskich i wczesnochrześcijańskich Wysp Brytyjskich.
Oczywistym i konsekwentnym łącznikiem, który przewija się przez różne sekcje tego tekstu, jest Ocean Atlantycki, oszałamiająca przestrzeń mitycznej substancji, która przez wieki napędzała wyobraźnię ludów położonych nad oceanem. Analizuje, w jaki sposób i dlaczego mity z Atlantykiem jako preferencyjną sceną są szczególnie istotne w pogańskiej i wczesnochrześcijańskiej Europie Zachodniej.
Analizuje również, w jaki sposób społeczeństwa przednaukowe stworzyły alternatywny kosmos na Atlantyku, w którym wydarzenia, istoty i miejsca istniały w harmonii ze wspólnotowymi strukturami mentalnymi. Bada, dlaczego w tej wymyślonej geografii anioły i potwory tych społeczeństw były w stanie zmaterializować się z cudowną obfitością; dalej analizuje, w jaki sposób ocean stał się miejscem, w którym ludzie wyruszyli w poszukiwaniu wyjaśnień tego, co jest zasadniczo niepoznawalne: pochodzenia wszechświata i powodu naszego istnienia w nim.