Atlantyda pod lodem: losy zaginionego kontynentu

Opinie czytelników

Atlantis Beneath the Ice przedstawia teorię zaproponowaną przez Rand i Rose Flem-Ath, że zaginiona cywilizacja Atlantydy znajdowała się na Antarktydzie, popartą badaniami nad przemieszczeniem skorupy ziemskiej i różnymi mapami historycznymi. Książka jest postrzegana jako prowokująca do myślenia i dobrze zbadana, pomimo krytyki dotyczącej jej organizacji i założeń dotyczących autentyczności relacji Platona o Atlantydzie.

Dobrze zbadane, przekonujące teorie, interesujące powiązania z historycznymi mapami, prowokujące do myślenia pomysły na temat starożytnych cywilizacji, dogłębna eksploracja tematów geologicznych i antropologicznych, dobrze napisany i wciągający styl.

Zakłada prawdziwość Atlantydy i wypierania skorupy ziemskiej bez obszernych dowodów, słabo zorganizowane w niektórych częściach, poleganie na potencjalnie nieistotnych mitach plemiennych, niektórzy czytelnicy mogą uznać argumenty za nieprzekonujące lub pozbawione rygoru.

(na podstawie 90 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Atlantis Beneath the Ice: The Fate of the Lost Continent

Zawartość książki:

Naukowe i mitologiczne dowody na to, że Antarktyda była kiedyś Atlantydą.

- Ujawnia, w jaki sposób skorupa ziemska przesunęła się w 9600 r. p.n.e., wciągając Atlantydę do strefy polarnej pod kilometrami antarktycznego lodu.

- Analizuje starożytne, ale bardzo dokładne mapy, w tym mapę Piri Reis z 1513 r., która ujawnia przedlodowcową Antarktydę.

- Pokazuje, jak mity o powodziach i katastrofach z całego świata wskazują na wspólne źródło.

W tym całkowicie poprawionym i rozszerzonym wydaniu When the Sky Fell, Rand i Rose Flem-Ath pokazują, że 12 000 lat temu rozległe obszary Antarktydy były wolne od lodu i były domem dla królestwa Atlantydy, co również elegancko rozwiązuje tajemnice epok lodowcowych i masowego wymierania, jednoczesnego rozwoju rolnictwa na całym świecie i źródła niszczycielskich prehistorycznych zmian klimatycznych. Rozwijając teorię przemieszczenia skorupy ziemskiej Charlesa Hapgooda, której orędownikiem był Albert Einstein, badają starożytne, ale bardzo dokładne mapy świata, w tym mapę Piri Reis z 1513 r., i pokazują, jak skorupa ziemska przesunęła się w 9600 r. p.n.e., przeciągając Atlantydę do strefy polarnej, gdzie obecnie leży pod kilometrami lodu antarktycznego. Od Cherokee, Haida i Okanagan w Ameryce Północnej po najwcześniejsze zapisy z Egiptu, Iranu, Meksyku i Japonii, ujawniają, że starożytne mity o powodziach, zaginionych rajskich wyspach i wizytach zaawansowanych boskich ludów ze wszystkich zakątków świata wskazują na tę samą ogólnoświatową katastrofę, która doprowadziła do upadku Atlantydy. Autorzy wyjaśniają, w jaki sposób pozostali Atlantydzi, pośród ogromnych trzęsień ziemi i epickich powodzi, ewakuowali się i rozprzestrzenili po całym świecie, co doprowadziło do narodzin pierwszych znanych cywilizacji.

Zawierając rzadkie materiały z archiwów Charlesa Hapgooda, Alberta Einsteina i Dwighta D. Eisenhowera, Flem-Athowie wyjaśniają, w jaki sposób przemieszczenie skorupy ziemskiej może się powtórzyć w przyszłości, być może w związku z wysoką aktywnością Słońca. Dzięki nowym dowodom naukowym, genetycznym i lingwistycznym wspierającym Antarktydę jako lokalizację dawno zaginionej Atlantydy, to zaktualizowane wydanie przekonująco pokazuje, że Atlantyda nie została pochłonięta przez morze, ale została pochowana pod milami polarnego lodu.