Ocena:
Książka oferuje wyjątkowe i wciągające spojrzenie na życie na bagnach Atchafalaya w latach 70-tych, odzwierciedlając tematy natury, prostoty i alternatywnego życia. Podczas gdy wielu czytelników doceniło poetycki i wciągający styl pisania, niektórzy uważali, że książce brakowało głębi w szczegółach dotyczących codziennego życia i relacji między postaciami.
Zalety:⬤ Poruszający i piękny styl pisania, który zanurza czytelników w bagiennych doświadczeniach.
⬤ Wciągająca fabuła, która wywołuje silne emocje i obrazy.
⬤ Unikalne spojrzenie na alternatywny styl życia, który wielu uważa za inspirujący. # Apeluje do fanów pamiętników i prawdziwych historii.
⬤ Odpowiednia dla szerokiego grona czytelników, w tym tych niezaznajomionych z otoczeniem.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali książkę za zbyt krótką, czując, że pozostawia ona pytania bez odpowiedzi i brakujące szczegóły dotyczące codziennego życia.
⬤ Brak głębszej eksploracji kluczowych relacji i wydarzeń w życiu autora.
⬤ Trudność w wymowie „Atchafalaya” może stanowić niewielkie wyzwanie dla niektórych czytelników.
⬤ Niektórzy uważali, że brakuje jej treści, porównując ją niekorzystnie do miejskich narracji o życiu.
(na podstawie 73 opinii czytelników)
Atchafalaya Houseboat: My Years in the Louisiana Swamp
We wczesnych latach 70-tych, dwoje idealistycznych młodych ludzi - Gwen Carpenter Roland i Calvin Voisin - zdecydowało się opuścić cywilizację i odtworzyć zanikające proste życie swoich pradziadków w sercu milionowego bagna Atchafalaya River Basin w Luizjanie. Uzbrojeni w pudełko kredek i książkę zatytułowaną Jak zbudować dom w lesie, opracowali plany przekształcenia konstrukcji zbudowanej przez niewolników w łódź mieszkalną. Bez elektronarzędzi i doświadczenia budowlanego skonstruowali pływające mieszkanie z ceglanym kominkiem. Holowany głęboko w sennych wodach Bloody Bayou, był ich domem przez osiem lat. Jest to opowieść o niezbyt prostym życiu, które razem stworzyli - dniach spędzonych na łowieniu ryb, handlu, produkcji wina, uprawie żywności i dorastaniu - opowiedziana przez Gwen z wdziękiem, oszczędnością i elokwencją.
Niedługo po tym, jak rozpoczęli życie na bagnach, Gwen i Calvin poznali młodego fotografa o imieniu C. C. Lockwood, który podzielał ich wartości "powrotu do ziemi". Jego zdjęcia przedstawiające parę podczas wykonywania codziennych czynności zostały opublikowane w magazynie National Geographic, przynosząc im nieoczekiwaną sławę. Ponad ćwierć wieku później, gdy Gwen i Calvin już dawno się rozstali, jedno ze zdjęć Lockwooda pojawiło się w kolekcjonerskim wydaniu National Geographic zatytułowanym 100 najlepszych niepublikowanych zdjęć - i wzbudziło zainteresowanie nowego pokolenia.
Z cichą mądrością Gwen opowiada o swojej ośmioletniej podróży odkrywczej - o życiu na bagnach, dzikiej przyrodzie i o niej samej. Jako bystra obserwatorka zarówno świata przyrody, jak i ludzkich zachowań, przenosi czytelników w nieznane i egzotyczne miejsce.
