Atanazy

Opinie czytelników

Książka jest kroniką życia św. Antoniego, kluczowej postaci w ruchu Ojców Pustyni i Ojca Monastycyzmu. Bada jego drogę radykalnej ascezy, samozaparcia i duchowego wglądu, a także jego interakcje z innymi poszukującymi mądrości i uzdrowienia. Tekst jest uważany za pouczający i pouczający, często używany w seminariach.

⬤ Oferuje głęboki wgląd w ascezę i naturę duchowości
⬤ dobrze napisany opis życia św. Antoniego
⬤ zapewnia klasyczną perspektywę wczesnego monastycyzmu
⬤ zawiera cenne listy, takie jak ten omawiający Psalmy
⬤ uważany za obowiązkową lekturę w edukacji teologicznej.

Niektórym współczesnym czytelnikom może być trudno uwierzyć w opisane elementy nadprzyrodzone, takie jak walka z fizycznymi demonami; przedstawiony ascetyczny styl życia może nie każdemu odpowiadać.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Athanasius

Zawartość książki:

Piękny portret radykalnego oddania św. Antoniego i jego wezwanie do świętego życia.

"To było naprawdę niesamowite, że będąc sam na takiej pustyni, Antoniusz nie był rozpraszany przez demony, które go spotkały, ani nie bał się ich dzikości, gdy było tam tak wiele czworonożnych zwierząt i gadów. Ale naprawdę był tym, który, jak mówi Pismo Święte, ufając Panu, był jak góra Syjon, zachowując swój umysł niewzruszony i niewzruszony; więc zamiast tego demony uciekły, a dzikie bestie, jak jest napisane, zawarły z nim pokój ".

Atanazy (ok. 295-373) był Aleksandryjczykiem, którego życie w młodym wieku poświęcone było rozwijającej się tam wspólnocie chrześcijańskiej. Stał się kontrowersyjnym biskupem i jedną z najbardziej wyrazistych i silnych osobowości w sprawach politycznych i religijnych. Jego słynna relacja, Żywot Antoniusza, zainaugurowała gatunek żywotów świętych i ustanowiła ramy chrześcijańskiej hagiografii, szybko osiągając status klasyka i stając się jednym z najbardziej wpływowych pism w historii chrześcijaństwa. Opowiada duchową historię św. Antoniusza, założyciela chrześcijańskiego monastycyzmu. Antoniego, założyciela chrześcijańskiego monastycyzmu. Pionier w duchowym doświadczeniu, wyznaczył nową epokę w chrześcijańskim doświadczeniu i ustanowił warunki dla kościelnego ideału życia pobożnego. Przeniósł centrum życia monastycznego z peryferii ustanowionych wspólnot do jałowego i odizolowanego otoczenia pustelni, z dala od cywilizacji, w miejscu samotności i spokoju. Życie Antoniego jest pięknym portretem tego, czego wymaga i co obiecuje życie oddane Bogu.