Asyryjczycy, Kurdowie i Turcy: Relacje między społecznościami na peryferiach

Opinie czytelników

Książka zawiera kompleksowe spojrzenie na historię Chrześcijańskiego Kościoła Wschodu w Turcji i Iraku od 500 r. n.e. do 1848 r. n.e., szczegółowo opisując interakcje i konflikty między chrześcijanami, Kurdami i Imperium Osmańskim, szczególnie koncentrując się na prześladowaniach chrześcijan w regionie.

Książka oferuje dokładny i szczegółowy opis historyczny Chrześcijańskiego Kościoła Wschodu i jego zmagań, co czyni ją niezbędną lekturą dla osób zainteresowanych historią i obecną sytuacją chrześcijan w regionie. Przedstawia dobrze zbadaną narrację o stosunkach między wspólnotami i konkretnych wydarzeniach historycznych, takich jak masakry Asyryjczyków.

W recenzjach nie wymieniono żadnych wad, ale potencjalne wady mogą obejmować skupienie się na konkretnych wydarzeniach historycznych, które mogą nie spodobać się wszystkim czytelnikom.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Assyrians, Kurds, and Ottomans: Intercommunal Relations on the Periphery

Zawartość książki:

Wielu uczonych, zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w innych krajach, potępiło rasizm i "orientalizm", które charakteryzują większość zachodnich publikacji na temat Bliskiego Wschodu. Pisma takie łączą różne ludy i narody, a także ruchy w obrębie takich ludów i narodów, w jednolite i złowrogie hordy, niecywilizowane rezerwuary niebezpieczeństwa, jednocześnie ignorując lub bagatelizując analogiczne tendencje do konformizmu lub barbarzyństwa w innych regionach, w tym na Zachodzie.

W szczególności Asyryjczycy cierpią z powodu starotestamentowych i popkulturowych odniesień do ich barbarzyństwa i okrucieństwa, które ignorują lub bagatelizują masakry lub tortury dokonywane przez Judejczyków, Greków i Rzymian, którzy są uznawani przez historię za przodków Zachodu. Praca ta, dzięki bogatemu przedstawieniu różnorodności plemiennej i religijnej w Mezopotamii, może służyć jako korekta tej tendencji współczesnego pisania o Bliskim Wschodzie, a w szczególności o Asyryjczykach. Co więcej, praca Aboony odchodzi również od odwiecznej, nadmiernie uproszczonej rubryki "arabskiego muzułmańskiego" Bliskiego Wschodu i przechodzi do mozaiki kulturowej, która jest bardziej reprezentatywna dla regionu.

W tej książce autor Hirmis Aboona przedstawia fascynujące badania z licznych źródeł pierwotnych w języku angielskim, arabskim i syriackim na temat starożytnego pochodzenia, współczesnych zmagań i charakterystycznej kultury plemion asyryjskich żyjących w północnej Mezopotamii, od równin Niniwy na północ i wschód do południowo-wschodniej Anatolii i regionu jeziora Urmia. Wśród innych odkryć, książka ta obala tendencję współczesnych uczonych do kwestionowania ciągłości asyryjskiej tożsamości do czasów współczesnych, potwierdzając, że Asyryjczycy z północnej Mezopotamii powiedzieli niektórym z pierwszych angielskich i amerykańskich gości odwiedzających ten region, że pochodzą od starożytnych Asyryjczyków, a ich kościoły i tożsamość poprzedzają podbój arabski.

Opisuje szczegółowo, w jaki sposób asyryjskie plemiona z górskich diecezji "nestoriańskiego" Kościoła Wschodu zachowały zaskakujący stopień niezależności, dopóki osmański gubernator Mosulu nie upoważnił kurdyjskiej milicji do zaatakowania ich i podporządkowania lub eksmisji. Asyryjczycy, Kurdowie i Osmanie to praca, która będzie bardzo interesująca i przydatna dla badaczy historii, studiów bliskowschodnich, stosunków międzynarodowych i antropologii.