Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka ta stanowi kompilację trzech wpływowych dzieł na temat astrologii przyziemnej, dostarczając cennych spostrzeżeń poważnym studentom, ale jest również krytykowana za to, że jest przestarzała i zawiera przestarzałe koncepcje.
Zalety:Zawiera trzy książki w jednej, oferuje różnorodne punkty widzenia i jest niezbędna dla poważnych studentów astrologii. Szybka dostawa i doskonały stan odnotowany przez niektórych recenzentów.
Wady:Zawiera nieaktualne i przestarzałe koncepcje, które mogą nie spodobać się wszystkim czytelnikom.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Mundane Astrology: The Astrology of Nations and States
Zawartość książki:
Czy będzie pokój? Czy wybuchnie wojna? Dowiedz się z Mundane Astrology. Tutaj, w jednym tomie, znajdują się trzy klasyczne książki na temat astrologii narodów i państw, autorstwa H.
S. Greena, Raphaela i C. E.
O.
Cartera: H. S.
Green organizuje swoją książkę planeta po planecie. Mówi, co każda planeta zrobi w 12 domach. Raphael organizuje temat według domów.
Mówi, jak działają domy przyziemne, gdy znajdują się w nich planety. Ponadto obaj autorzy zajmują się zaćmieniami Słońca i Księżyca oraz trzęsieniami ziemi. Green pokazuje skutki zaćmień w domach, podczas gdy Raphael opisuje je według dekanatów (100 sekcji zodiaku).
Obaj wspominają o skutkach komet, choć niewiele wiadomo o tych tajemniczych ciałach. Charles Carter, pisząc po II wojnie światowej, omawia, dlaczego astrologom nie udało się przewidzieć wojny i co to oznacza dla przyziemnej astrologii.
Jego apel o lepsze dane został w dużej mierze spełniony, ale potrzeba dalszych badań pozostaje. Wszyscy trzej autorzy podają astrologiczne władanie krajami i miastami. Są one wielowiekowe i dotyczą Anglii i Europy.
Władcy Cartera są najbardziej aktualni.
Są to niezbędne teksty do poważnego studiowania astrologii przyziemnej. O autorach H. S.
Green był astrologiem związanym z astrologicznym odrodzeniem Alana Leo w pierwszej dekadzie XX wieku. Jego różne książki są wysoko cenione (niestety wszystkie oprócz tej są już niedostępne), ale szczegóły biograficzne są pobieżne. Raphael to pseudonim Roberta Crossa, 1850-1923.
Był szóstym z serii pisarzy astrologicznych, którzy używali imienia "Raphael" i pozostaje najbardziej znanym z nich wszystkich. Pisał książki na praktycznie wszystkie tematy astrologiczne. Jego książka na temat astrologii przyziemnej pochodzi z 1910 roku.
Charles E. O. Carter, 1887-1968, był jednym z najwybitniejszych brytyjskich astrologów XX wieku.
Zastąpił Alana Leo na stanowisku szefa Loży Astrologicznej Towarzystwa Teozoficznego, które piastował od 1920 do 1952 roku. W latach 1926-1959 był redaktorem Astrology, The Astrologer's Quarterly. Wytrwały geniusz Cartera przywrócił astrologię jako poważną dyscyplinę w Anglii, po dwóch wiekach upadku.
Napisał swoją książkę o astrologii prozaicznej w reakcji na niepowodzenie astrologów w prognozowaniu II wojny światowej. W 1939 r. astrologowie w Londynie wiedzieli, że w Chinach toczy się wojna na pełną skalę, wiedzieli, że sytuacja z Niemcami jest napięta, ale przestudiowali wykresy na ten rok, wiedzieli, że zamieszanie minie.
I mylili się. Carter postanowił odkryć dlaczego, a jego książka była tego rezultatem.
