Asia Calling: Notatnik fotografa 1980-1997

Opinie czytelników

Książka „Asia Calling” autorstwa Eda Grazdy jest chwalona za urzekające czarno-białe zdjęcia uliczne, które dokumentują życie w Azji Dalekiego Wschodu pod koniec lat 90-tych. Oferuje bogatą narrację wizualną, która wykracza poza kontekst polityczny tamtych czasów, czyniąc ją dostępną i wciągającą dla szerokiego grona odbiorców, w tym osób niezaznajomionych z historią regionu. Książka jest znana ze swojej pięknej prezentacji i wyjątkowości treści, uchwycenia szczerych chwil przypominających prace kultowych fotografów. Krytycy uznali ją za niezbędny dodatek do bibliotek fotograficznych ze względu na jej historyczne znaczenie i wartość artystyczną.

Urzekająca czarno-biała fotografia uliczna, bogata i zaskakująca wizualnie treść, dostępna niezależnie od wiedzy na temat polityki regionu, piękna prezentacja i znacząca dokumentacja historyczna.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać konkretny kontekst historyczny za mniej wciągający, ponieważ znajomość klimatu politycznego tamtych czasów nie jest konieczna, aby docenić zdjęcia.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Asia Calling: A Photographer's Notebook 1980-1997

Zawartość książki:

Spektakularny dziennik fotografa, w tradycji Petera Bearda, Billa Burke'a i Roberta Franka, szczegółowo opisujący żądzę dalekich podróży i głębokich odkryć w części świata, do której niewielu pragnie wędrować.

Asia Calling to dziennik artystyczny Edwarda Grazdy, wieloletniego fotografa z Bliskiego Wschodu, podsumowujący jego dziesięciolecia przemierzania globu w czasach ogromnych zmian społecznych i kulturowych na kontynencie azjatyckim. Podobnie jak wcześniej u Petera Bearda i Billa Burke'a, wpisy Grazdy do dziennika i grafiki pamiętnikarskie, wraz z jego manipulacją obrazem i konceptualnym pozycjonowaniem jego zdjęć i pism sprawiają, że nie jest to zwykły notatnik fotograficzny, ale raczej niezatarta pieczęć, graficzny paszport, jeśli wolisz, ludzi i miejsc, zamrożonych w czasie, ale teraz żywych z ożywczymi zestawieniami i dynamicznymi sekwencjami, filmowym podsumowaniem miejsca i czasu dawno minionego, ale wciąż istniejącego.

Począwszy od 1980 roku, Grazda podróżował do Hongkongu, Tajlandii, Birmy, Wietnamu, Laosu, Indii, Chin, Pakistanu i Afganistanu. Był to czas zmian w Azji - globalizacja, wojny, narkotyki, turystyka i religia zmieniały zarówno tradycje etniczne, jak i rządy. Zdjęcia Grazdy - wraz z kilkoma fikcyjnymi i literackimi tekstami - to paszport do tamtych czasów.