Artemizja

Opinie czytelników

Recenzje powieści Anny Banti, „Artemisia”, ujawniają podzielony odbiór, podkreślając zarówno jej literacką głębię, jak i wyzwania. Podczas gdy niektórzy czytelnicy chwalą jej poetycką i introspektywną jakość, inni wyrażają frustrację z powodu jej złożoności i wyborów narracyjnych autorki. Powieść przeplata życie XVII-wiecznej malarki Artemisii Gentileschi z życiem autorki, zastanawiając się nad tematami kobiecej tożsamości i artystycznej walki.

⬤ Głęboko napisana i poruszająca narracja, która przeplata fikcję z historią.
⬤ Kreatywny i poetycki styl, szczególnie atrakcyjny dla osób zainteresowanych sztuką i introspekcją.
⬤ Oferuje unikalny wgląd w życie i zmagania Artemizji jako artystki w społeczeństwie zdominowanym przez mężczyzn.
⬤ Niektórzy czytelnicy doceniają modernistyczne podejście i emocjonalną głębię, którą zapewnia.

⬤ Postrzegana jako trudna i gęsta, wymagająca znacznego wysiłku, by w pełni się w nią zaangażować.
⬤ Krytykowana za to, że bardziej skupia się na osobistych refleksjach autorki niż na samej Artemizji.
⬤ Niektóre recenzje wspominają o słabym pisaniu i strukturze narracji, co prowadzi do zamieszania.
⬤ Może nie spodobać się tym, którzy szukają prostej relacji historycznej.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Artemisia

Zawartość książki:

Artemisia Gentileschi, urodzona w 1598 roku, córka cenionego malarza, uczyła sztuki w Neapolu i malowała wielkie kobiety rzymskiej i biblijnej historii. Nie umiała czytać ani pisać, była ofiarą publicznego procesu o gwałt, odrzucona przez ojca, a później porzucona przez męża.

Niemniej jednak była jedną z pierwszych kobiet w czasach nowożytnych, która poprzez swoją pracę i czyny podtrzymywała prawo kobiet do kariery zgodnej z ich talentami i na równi z mężczyznami. Niniejsze wydanie zawiera nowy wstęp autorstwa znanej krytyczki i pisarki Susan Sontag. Anna Banti, pseudonim Lucii Lopresti, urodziła się we Florencji w 1895 roku.

Z wykształcenia historyk sztuki, w latach trzydziestych XX wieku zajęła się pisaniem powieści, opowiadań i prozy autobiograficznej. Artemisia, jej druga powieść, opublikowana w 1947 roku, jest najbardziej uznaną z szesnastu dzieł fikcji, które opublikowała w ciągu swojego długiego życia i jest uważana za klasykę dwudziestowiecznej literatury włoskiej.

Jej ostatnia, wstrząsająco konfesyjna powieść, Przeszywający krzyk ( Un grido lacerante ), ukazała się w 1981 roku. Banti pisała również krytykę artystyczną i monografie malarzy (Lorenzo Lotto, Fra Angelico, Vel zquez, Monet), krytykę literacką i recenzje filmowe, a także tłumaczyła powieści Thackery'ego, Colette, Alaina Fourniera i Virginii Woolf.

Zmarła w Ronchi di Massa (Toskania) w 1985 roku.