Arribada

Opinie czytelników

Książka „Arribada” autorstwa Esteli Gonzalez to złożona i bogata emocjonalnie powieść, która śledzi losy Mariany, klasycznej pianistki powracającej do swojego rodzinnego miasta w Meksyku pośród rodzinnych tragedii. Historia misternie splata wątki straty, miłości i nostalgii, eksplorowane za pomocą żywych obrazów i wielu powiązanych ze sobą wątków. Odnosi się do wyzwań osobistych i społecznych, zachowując jednocześnie senną jakość i głębię kulturową, ostatecznie podkreślając walkę o połączenie w ewoluującym świecie.

Powieść ma wspaniałych bohaterów i wciągającą narrację, która równoważy wiele wątków. Jest emocjonalnie wciągająca, z potężnymi tematami miłości, przebaczenia i aktywizmu środowiskowego. Poetycki styl pisania poprawia wrażenia z lektury, sprawiając, że trudno ją odłożyć.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać tę historię za zbyt smutną, a jej złożoność może wymagać więcej wysiłku, aby w pełni zrozumieć wszystkie przeplatające się narracje i wątki.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Mariana Sánchez Celis podróżowała po świecie jako pianistka wykształcona w Juilliard School of Music. Ale kiedy jej matka dostaje udaru, a ukochany wujek nagle znika, Mariana musi zawiesić swoje życie, aby wrócić do domu w Ayotlan w Meksyku.

Wkrótce odkrywa, że jej miasto nie jest już miejscem, które pamięta. Plaże Ayotlan, kolonie żółwi morskich i historyczne centrum zostały zdziesiątkowane przez dziesięciolecia zaniedbań i nadużyć. Jaki udział miał w tym jej zmarły ojciec? I czy może to mieć związek ze zniknięciem jej wuja?

Kiedy Fernanda Lucero, członkini rdzennego ludu Concáac, przekonuje Marianę do przyłączenia się do jej projektów ochrony żółwi morskich i architektury, pogłębiająca się miłość między Marianą i Fernandą grozi, że oboje znajdą się jeszcze bardziej w niebezpieczeństwie. To, wraz z siecią tajemnic, które Mariana odkrywa, może radykalnie odmienić los jej i jej rodziny.

Arribada to historia zamożnej kobiety zmuszonej do skonfrontowania się ze swoją rolą w niesprawiedliwości środowiskowej i społecznej. To saga rodziny, która uświadamia sobie, że jej wygodna pozycja opiera się, poza silną etyką pracy, na zbrodniach przeciwko temu, co dla niej najdroższe: światu przyrody, miastu i najbliższym.