Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Architektura i planowanie są wynikiem zrównoważonej integracji wiedzy technicznej i wielości aspektów związanych z wiedzą przyrodniczą i społeczną.
W niniejszej pracy autor proponuje, z zakresu nauk o środowisku, różne teoretyczne i praktyczne podejścia związane z architekturą i urbanistyką. Znajomość natury systemów naturalnych i systemów eko-społecznych pozwala projektantowi zastosować ramy teoretyczne lub koncepcyjne w swojej pracy, aby uczynić ją bardziej transcendentną społecznie i bardziej zrównoważoną środowiskowo.
Istnienie emergentnych właściwości systemów naturalnych i społecznych, takich jak złożoność, entropia, informacja i ewolucja systemów, umożliwia przetestowanie ich zastosowania i ocenę ich znaczenia w dziedzinie architektury i urbanistyki.