Arminiusz i tradycja reformowana: Łaska i doktryna zbawienia

Opinie czytelników

Ta książka Fesko przedstawia analizę historyczno-teologiczną argumentującą, że teologia arminiańska, choć protestancka, różni się od teologii reformowanej. Podkreśla znaczenie pierwotnych źródeł i kontekstowego rozumienia doktryn. Książka ma godną uwagi wnikliwą treść, zwłaszcza w odniesieniu do usprawiedliwienia i jego znaczenia dla współczesnych dyskusji teologicznych, ale jest krytykowana za suchość i powtarzalność.

1) Zapewnia dogłębną analizę historyczną teologii arminiańskiej i jej odróżnienie od teologii reformowanej. 2) Podkreśla znaczenie źródeł pierwotnych i kontekstu historycznego w dyskusji teologicznej. 3) Oferuje wnikliwe dyskusje na temat usprawiedliwienia i współczesnych debat teologicznych, czyniąc je istotnymi dla współczesnych zagadnień.

1) Styl pisania jest opisywany jako suchy i nieco powtarzalny, z podobnym formatem we wszystkich rozdziałach. 2) Niektórzy czytelnicy dopatrują się wad we wnioskach Fesko dotyczących różnic między arminianizmem a teologią reformowaną, argumentując, że prowadzi to do wrażenia, że arminianizm jest prawie inną religią. 3) Rozdział poświęcony usprawiedliwieniu jest postrzegany przez niektórych jako słabo zintegrowany lub nieistotny, co umniejsza ogólną skuteczność książki.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Arminius and the Reformed Tradition: Grace and the Doctrine of Salvation

Zawartość książki:

Niektórzy uczeni twierdzą, że Jakub Arminiusz był teologiem reformowanym i trzymał się podstawowych założeń reformowanej soteriologii. Ale czy jest to najlepszy sposób na zrozumienie Arminiusza? W tym przenikliwym zbiorze esejów J. V. Fesko ponownie ocenia kontekst i znaczenie pism Arminiusza na tematy takie jak predestynacja, skuteczne powołanie, zjednoczenie z Chrystusem, usprawiedliwienie i wytrwałość. Przyznając, że Arminiusz posługiwał w kościele reformowanym i utrzymywał wiele teologicznych punktów ciągłości z reformowaną ortodoksją, Fesko wykazuje, że rozumienie zbawienia przez Arminiusza różniło się na tyle znacząco od norm konfesyjnych, aby stwierdzić, że przedstawił on alternatywną protestancką koncepcję soteriologii. Postrzeganie jego soteriologii jako czegoś innego jest próbą napisania historii na nowo, a nawet brakiem szacunku dla pracy Arminiusza.

Spis treści:

1. Facientibus Quod in Se Est.

2. Predestynacja.

3. Skuteczne powołanie.

4. Unia z Chrystusem.

5. Usprawiedliwienie.

6. Wytrwałość.