Armia plemion: Spójność armii brytyjskiej, dewiacje i morderstwa w Irlandii Północnej

Opinie czytelników

Książka stanowi wnikliwe i dobrze zbadane badanie zaangażowania armii brytyjskiej w konflikty w Irlandii Północnej, atrakcyjne zarówno dla uczestników, jak i historyków. Rzuca światło na konteksty historyczne i oferuje nowe analizy wydarzeń.

Niezwykle dobrze zbadana, przystępna dla czytelników, zapewnia cenne spostrzeżenia i kontekst, polecana dla osób zainteresowanych konfliktem w Irlandii Północnej, poprawia zrozumienie doświadczeń z przeszłości, dobra dostawa i rozsądna cena.

Niektóre treści mogą być trudne do odczytania dla weteranów ze względu na emocjonalne wspomnienia, które wywołują.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

An Army of Tribes: British Army Cohesion, Deviancy and Murder in Northern Ireland

Zawartość książki:

Jest to pierwsze tego typu studium operacji "Sztandar", kampanii armii brytyjskiej w Irlandii Północnej. Opierając się na obszernych wywiadach z byłymi żołnierzami, pierwotnych źródłach archiwalnych, w tym niepublikowanych pamiętnikach i dziennikach jednostek, książka ta dokładnie analizuje zachowanie żołnierzy na poziomie małych jednostek piechoty (od batalionu w dół), w tym przywództwo, spójność i szkolenie, które podtrzymywały, powstrzymywały i czasami źle kierowały żołnierzami podczas najbardziej brutalnego okresu konfliktów w Irlandii Północnej. Twierdzi, że istnieją aspekty szerszej literatury naukowej - w tym socjologii, antropologii, kryminologii i psychologii - które mogą rzucić nowe światło na nasze zrozumienie armii brytyjskiej w Irlandii Północnej. Oferuje również świeże spojrzenie i analizę incydentów z udziałem armii brytyjskiej we wczesnych latach operacji "Banner", w tym "morderstwa Pitchfork" Michaela Naana i Andrew Murraya w hrabstwie Fermanagh w 1972 r. oraz morderstwa właściciela hotelu Warrenpoint Edmunda Woolseya w hrabstwie Fermanagh.

Właściciel Edmund Woolsey w South Armagh.

Głównym argumentem tej książki jest to, że małe jednostki piechoty armii brytyjskiej cieszyły się znaczną autonomią we wczesnych latach operacji Banner i mogły zachowywać się w mściwy, wysoce agresywny lub łagodny i pojednawczy sposób, zgodnie z tym, co uznali za stosowne ich lokalni dowódcy. Napięte stosunki cywilno-wojskowe na wyższym szczeblu zostały powielone operacyjnie, ponieważ żołnierze zaczęli odczuwać niechęć do ograniczeń związanych z prowadzeniem wojny w Wielkiej Brytanii. Niechęć wyższego dowództwa armii do dokładnego zbadania i ukarania poważnych naruszeń standardowych procedur operacyjnych w Irlandii Północnej wywołała wśród żołnierzy niepewność co do oczekiwanego zachowania i pożądanych rezultatów. Zbyt agresywne grupy żołnierzy mogły być również mylone z dobrze funkcjonującymi jednostkami, co miało negatywne konsekwencje dla ogólnej strategii armii w Irlandii Północnej.