Oryginalny tytuł:
Grandad's Army: Volunteers Defending the British Isles in the First World War
Zawartość książki:
W sierpniu 1914 r., wraz z wybuchem I wojny światowej, mężczyźni znaleźli się pod ogromną presją, by zaciągnąć się do Nowych Armii Kitchenera, uzupełniających niewielką regularną armię i siły terytorialne. Presja ta była silna, a plakaty, błagania lokalnych osobistości i pozornie masowe rozrzucanie białych piór, wszystko to zaostrzało męską wrażliwość.
Wszyscy znamy, choćby z serialu BBC "Dad's Army", Gwardię Krajową z czasów II wojny światowej. Znacznie mniej wiadomo o ich pierwszowojennym odpowiedniku: Ochotniczym Korpusie Szkoleniowym (VTC). Podobnie jak ich odpowiedniki z II wojny światowej, VTC składał się z tych, którzy byli zbyt starzy, zbyt młodzi, zbyt niezdolni lub zbyt niezbędni, by służyć w regularnych siłach zbrojnych.
Walczyli o prawo do bycia uzbrojonymi, umundurowanymi i wyszkolonymi; do bycia zatrudnionymi do wykonywania znaczących obowiązków; a na początku w ogóle do istnienia. Ta książka bada początki, rozwój i strukturę VTC, wraz z tymi, którzy należeli do wielu wspierających organizacji medycznych, transportowych, policyjnych i młodzieżowych, które podtrzymywały domowe ogniska lub, w niektórych przypadkach, próbowały je ugasić.
VTC powstało z potrzeby tych mężczyzn, którzy zostali zmuszeni do pozostania w domu, aby byli postrzegani jako robiący swoje. Postrzegali oni przeniesienie większości zarówno regularnej armii, jak i sił terytorialnych na front zachodni jako okazję do przygotowania się do odparcia spodziewanej niemieckiej inwazji na Wielką Brytanię, a także jako sposób na odparcie oskarżeń o uchylanie się od służby, a nawet tchórzostwo.
