Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Arendt, Camus, and Modern Rebellion
Dzieła Hannah Arendt i Alberta Camusa - dwóch najbardziej przekonujących myślicieli politycznych "pokolenia oporu", które przeżyło II wojnę światową - mogą nadal dostarczać wnikliwych spostrzeżeń dla współczesnej refleksji politycznej. Jeffrey C.
Isaac oferuje nowe interpretacje tych pisarzy, postrzegając ich jako zaangażowanych intelektualistów, którzy zmagali się z możliwościami politycznego radykalizmu w świecie, w którym liberalizm i marksizm ujawniły swoją nieadekwatność, będąc współwinnymi powstania totalitaryzmu. Według Isaaca, samozwańczy postmodernistyczni pisarze, którzy ogłaszają śmierć wielkich ideologii, często nie dostrzegają, że tacy myśliciele jak Camus i Arendt już to zauważyli. Jednak w przeciwieństwie do wielu postmodernistów, ci dwaj starali się zachować to, co było wartościowe w nowoczesnym humanizmie - ideę wspólnej kondycji ludzkiej oraz zaangażowanie na rzecz praw człowieka i godności jednostek.
Isaac pokazuje, że obaj pisarze promowali ideę demokratycznego społeczeństwa obywatelskiego złożonego z samoograniczających się grup. Chociaż krytykowali typowe instytucje masowej polityki demokratycznej, popierali alternatywne formy organizacji lokalnej i międzynarodowej, które sprzeciwiają się zasadzie suwerenności państwa.
Isaac pokazuje również, w jaki sposób pisma Arendt o Bliskim Wschodzie i Camusa o Algierii zachęcały do tworzenia takich instytucji. Wizja "zbuntowanej polityki", którą podzielali Arendt i Camus, ma ogromne znaczenie dla obecnych debat w teorii demokracji oraz dla przemian zachodzących w Europie i krajach byłego Związku Radzieckiego.