Archiwum uczuć: Trauma, seksualność i lesbijskie kultury publiczne

Opinie czytelników

Książka „Zen and the Arts of Trauma” oferuje bogate połączenie krytyki kulturowej, wnikliwej teorii i osobistych narracji związanych z traumą, szczególnie w społeczności LGBTQ. Książka odbiła się szerokim echem wśród czytelników, zwłaszcza w środowisku akademickim, promując przemyślane dyskusje i osobiste relacje.

⬤ Przemyślana i zgrabna mieszanka krytyki kulturowej i teorii
⬤ przekonująco osobista i poetycka
⬤ promuje angażujące dyskusje w klasie
⬤ wnikliwa analiza traumy i życia LGBTQ
⬤ opisywana jako lektura obowiązkowa.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że jej akademickie podejście nie do końca pasuje do typowego gatunku samopomocy; może być uważana za gęstą ze względu na kompleksowe i zróżnicowane wątki tematyczne.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

An Archive of Feelings: Trauma, Sexuality, and Lesbian Public Cultures

Zawartość książki:

W tym odważnym nowym dziele krytyki kulturowej Ann Cvetkovich rozwija queerowe podejście do traumy.

Przekonuje, jak ważne jest rozpoznawanie - i archiwizowanie - relacji o traumie, które należą zarówno do codzienności, jak i do domeny katastrofy. An Archive of Feelings twierdzi, że dziedzina studiów nad traumą, ograniczona zbyt ścisłym podziałem na to, co publiczne i prywatne, przeoczyła doświadczenia kobiet i osób queer.

Odrzucając patologizujące rozumienie traumy, które przenika medyczne i kliniczne dyskursy na ten temat, Cvetkovich rozwija zamiast tego podejście pozytywne płciowo, którego brakuje nawet w większości feministycznych prac na temat traumy. Cvetkovich rzuca wyzwanie tej dziedzinie, aby pełniej zaangażowała się w traumę seksualną i szeroki wachlarz uczuć w jej pobliżu, w tym tych związanych z seksem butch-femme oraz aktywizmem i opieką aids. An Archive of Feelings zawiera historie mówione lesbijskich aktywistek zaangażowanych w act up/New York; odczyty literatury Dorothy Allison, Leslie Feinberg, Cherr e Moraga i Shani Mootoo; filmy wideo Jean Carlomusto i Pratibha Parmar; oraz występy Lisy Kron, Carmelity Tropicany oraz zespołów Le Tigre i Tribe 8.

Cvetkovich ujawnia, w jaki sposób aktywizm, performans i literatura dają początek kulturom publicznym, które pracują nad traumą i przekształcają warunki, które ją wytwarzają. Przyglądając się bliżej związkom między seksualnością, traumą i tworzeniem lesbijskich kultur publicznych, Cvetkovich czyni te doświadczenia, które zostały zepchnięte na peryferie kultury traumy, definiującymi zasadami nowej konstrukcji traumy seksualnej - takiej, w której trauma katalizuje tworzenie archiwów kulturowych i społeczności politycznych.