Architektury wiedzy: Firmy, możliwości i społeczności

Oryginalny tytuł:

Architectures of Knowledge: Firms, Capabilities, and Communities

Zawartość książki:

W Architectures of Knowledge Ash Amin i Patrick Cohendet argumentują, że nadszedł czas, aby zbadać związek między dwoma innymi wymiarami wiedzy w celu wyjaśnienia innowacyjnych wyników firm: między wiedzą, która jest "posiadana", a wiedzą, która jest "praktykowana" ogólnie w społecznościach podobnie myślących pracowników w firmie. Impuls stojący za tym argumentem jest zarówno koncepcyjny, jak i empiryczny.

Koncepcyjnie, istnieje potrzeba zbadania interakcji wiedzy, którą firmy posiadają w formie ustalonych kompetencji przechowywanych w pamięci, z wiedzą, która występuje w rozproszonych społecznościach poprzez świadome i nieświadome akty interakcji społecznych. Z empirycznego punktu widzenia, impuls pochodzi z wyzwania, przed jakim stoją firmy w stosunku do hierarchicznie zdefiniowanej architektury, która łączy wyspecjalizowane jednostki ((posiadanej)) wiedzy oraz rozproszonej i zawsze niestabilnej architektury wiedzy, która opiera się na stale zmieniającej się zdolności interpretacji wśród aktorów. W tej książce te pytania dotyczące dynamiki innowacji / uczenia się poprzez praktyki wiedzy oraz zarządzania interfejsem między imperatywami transakcyjnymi i imperatywami wiedzy są rozpatrywane w sposób interdyscyplinarny i empirycznie ugruntowany.

Książka jest syntezą innowacyjnego spotkania teoretyka społeczno-przestrzennego z ekonomistą. Książka jest wynikiem delikatnej interakcji między dwiema bardzo różnymi epistemologiami i wynikającymi z nich stanowiskami, które jednak stopniowo zbiegały się w kierunku tego, co ma być nowatorską wizją.

Książka rozpoczyna się od wyjaśnienia, dlaczego wiedza staje się coraz bardziej kluczowym elementem procesu generowania wartości w gospodarce, a następnie zestawia ekonomiczną i kognitywną teoretyzację wiedzy w firmach z pragmatyczną i społecznie ugruntowaną teoretyzacją oraz krytyczną eksploracją zaniedbanego wymiaru przestrzenności tworzenia wiedzy w firmach. Książka kończy się omówieniem implikacji uczenia się opartego na kompetencjach i społecznościach dla ładu korporacyjnego oraz sposobu, w jaki krajowa polityka naukowa i technologiczna może odpowiedzieć na ideę uczenia się jako zjawiska rozproszonego, niepoznawczego i opartego na praktyce.