Ocena:

Książka przedstawia prowokującą do myślenia krytykę praktyki architektonicznej, podkreślając znaczenie rozpoznawania współzależności, z jakimi architekci mają do czynienia w prawdziwym świecie. Podczas gdy wielu czytelników uważa ją za jasną i wciągającą, inni uważają, że brakuje jej praktycznego zastosowania i może być nużąca. Pomimo mieszanych reakcji, jest ona postrzegana jako znacząca dla teorii architektury.
Zalety:Łatwa lektura dla początkujących, inspirujące spostrzeżenia, jasny i uczciwy język, kwestionowanie tradycyjnego dyskursu architektonicznego, zachęcanie do autorefleksji i pozycjonowanie architektury w teorii społecznej.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają ją za nużącą i pozbawioną praktycznych zastosowań, postrzeganą czasami jako zbyt teoretyczną, i mogą sprawić, że czytelnicy będą chcieli bardziej szczegółowych wskazówek dotyczących stosowania jej koncepcji.
(na podstawie 13 opinii czytelników)
Architecture Depends
Polemiki i refleksje na temat tego, jak wypełnić lukę między tym, czym architektura faktycznie jest, a tym, czym architekci chcieliby, aby była.
Architektura zależy - od czego? Od ludzi, czasu, polityki, etyki, bałaganu: prawdziwego świata. Architektura, przekonuje Jeremy Till w tej wciągającej, czasem zadziornej książce, nie może sama sobie pomóc; jej istnienie zależy od rzeczy znajdujących się poza nią.
Pomimo roszczeń do autonomii, czystości i kontroli, które architekci lubią przedstawiać w odniesieniu do swojej praktyki, architektura jest buforowana przez niepewność i nieprzewidywalność. Okoliczności niezmiennie ingerują w najlepiej ułożone plany architekta - na każdym etapie procesu, od projektu, przez budowę, aż po użytkowanie. Architekci mają jednak tendencję do zaprzeczania temu, obawiając się nieprzewidzianych okoliczności i woląc dążyć do perfekcji.
W książce Architecture Depends architekt i krytyk Jeremy Till przedstawia propozycję ratowania architektów przed nimi samymi: sposób na wypełnienie luki między tym, czym architektura faktycznie jest, a tym, czym architekci chcą, aby była. Mieszając anegdotę, design, teorię społeczną i osobiste doświadczenia, Till pisze zawsze przystępnie, swobodnie poruszając się między wysokimi i niskimi rejestrami, podobnie jak jego sugestie dotyczące samej architektury.