Architektura poza doświadczeniem

Opinie czytelników

Architecture Beyond Experience autorstwa Michaela Benedikta przedstawia filozoficzną i techniczną eksplorację tego, w jaki sposób angażujemy się w budynki, podkreślając etyczne relacje między ludźmi i przestrzeniami. Zmusza czytelników do ponownego przemyślenia architektury poza tradycyjną estetyką i zachęca do postrzegania budynków jako bytów, które ucieleśniają wartości i cechy. Poprzez różnorodne studia przypadków i innowacyjne koncepcje, Benedikt dąży do pogłębienia naszego zrozumienia relacji między architekturą a ludzkim doświadczeniem.

Książka oferuje głębokie filozoficzne spostrzeżenia i świeże spojrzenie na etykę architektury. Skutecznie łączy podejście artystyczne i naukowe, dostarczając czytelnikom nowych narzędzi do zrozumienia przestrzeni, takich jak „izowiści” i koncepcje takie jak „tkanina spojrzeń”. Tekst jest pięknie pomyślany i zilustrowany oraz poszerza wiedzę na temat relacji między ludźmi a przestrzeniami architektonicznymi.

Techniczne aspekty geometrii widzenia mogą stanowić wyzwanie dla niektórych czytelników. Ponadto koncepcje filozoficzne mogą wymagać starannej refleksji, co nie każdemu może przypaść do gustu. Złożoność terminologii i diagramów może stanowić barierę dla osób bez doświadczenia w architekturze lub filozofii.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Architecture Beyond Experience

Zawartość książki:

Architecture Beyond Experience to praca służąca jednemu celowi: doprowadzeniu do bardziej relacyjnej, "postludzkiej", a jednocześnie humanistycznej odmiany architektury. Sprzeciwia się wartościom, które obecnie kierują produkcją architektoniczną (a także większą gospodarką), czyli tworzeniu, marketingowi i inscenizowaniu coraz bardziej atrakcyjnych doświadczeń. Rezultatem w architekturze jest empiryzm: przekonanie, że to, co nadaje budynkowi wartość, poza spełnianiem funkcji schronienia, to sposób, w jaki jego widoki i przestrzenie sprawiają, że czujemy się osobiście, gdy się po nim poruszamy. Autor argumentuje, że nadszedł czas, aby znaleźć głębszą podstawę do tworzenia i oceniania architektury, podstawę, która nie jest zwielokrotnionym osobistym doświadczeniem, ale która jest dialogiczna i relacyjna od samego początku. Używa słowa "relacyjna", aby opisać architekturę, która prowadzi ludzi w poszukiwaniu spotkania (lub unikania) siebie nawzajem i która manifestuje i demonstruje te same pragnienia w swoich własnych formach, komponentach i materiałach. Budynki są istotami. Kiedy są architekturą, budynki uczą i chronią.

Mówią nam, kim byliśmy i kim chcemy być.

Są przykładem życia, zasługują na szacunek, zachęcają do inwestowania i nagradzają uczucia. Są to wartości społeczno-relacyjne, wartości, które zarówno leżą u podstaw, jak i wykraczają poza wartości doświadczeniowe (czasami nazywane "fenomenologicznymi"). Takie wartości relacyjne zostały stłumione, częściowo dlatego, że architekci dołączyli do Ekonomii Doświadczeń, prawie nie zauważając, że to zrobili. Architecture Beyond Experience dostarcza argumentów i koncepcji, aby ostatecznie ponownie skoncentrować zawód.