Architektura i nowoczesność: Krytyka

Opinie czytelników

Książka zapewnia szeroki i przystępny przegląd pism teoretycznych związanych z nowoczesnością, z silnym naciskiem na wsparcie wizualne i dobrze wyjaśnione koncepcje. Jest to szczególnie korzystne dla studentów i osób zainteresowanych historycznym kontekstem omawianych teorii. Niektórym czytelnikom może jednak brakować przejrzystości organizacyjnej w niektórych rozdziałach.

Doskonałe omówienie pism teoretycznych, szeroki zakres badanych prac, wiele obrazów wspierających złożone teorie, czyni teorie bardziej przystępnymi, osobiste spostrzeżenia autora.

Zakłada się zrozumienie pewnego kontekstu, czasami może być niejasne, brakuje przejrzystości organizacyjnej w strukturze rozdziałów.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Architecture and Modernity: A Critique

Zawartość książki:

Wypełnia lukę między historią i teorią dwudziestowiecznej architektury a kulturowymi teoriami nowoczesności.

W tym badaniu relacji między nowoczesnością, mieszkaniem i architekturą Hilde Heynen próbuje wypełnić lukę między dyskursem ruchu nowoczesnego a kulturowymi teoriami nowoczesności. Z jednej strony omawia architekturę z perspektywy teorii krytycznej, a z drugiej modyfikuje stanowiska w teorii krytycznej, łącząc je z architekturą. Ocenia architekturę jako pole kulturowe, które strukturyzuje codzienne życie i które ucieleśnia główne sprzeczności związane z nowoczesnością, argumentując, że architektura ma jednak pewną zdolność do przyjęcia krytycznej postawy wobec nowoczesności.

Oprócz przedstawienia teoretycznej dyskusji na temat relacji między architekturą, nowoczesnością i mieszkaniem, książka zapewnia studentom architektury wprowadzenie do dyskursu teorii krytycznej. Podrozdziały poświęcone Walterowi Benjaminowi, Ernstowi Blochowi, Theodorowi Adorno i Szkole Weneckiej (Tafuri, Dal Co, Cacciari) mogą być w tym celu studiowane niezależnie.