Architektura i design w Muzeum Sztuki Nowoczesnej: Lata Arthura Drexlera, 1951-1986

Opinie czytelników

Książka Hinesa zapewnia dogłębną analizę historyczną historii architektury przez pryzmat pracy kuratora Drexlera, podkreślając istotną rolę muzeów i kuratorów w kształtowaniu tej narracji. Narracja jest bogato ilustrowana i w większości chronologiczna, ale niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej głębi w niektórych obszarach i mogliby skorzystać z dodatkowych informacji na temat konkretnych wystaw i wpływu na publiczność.

Szczegółowa historia rozwoju nowoczesnej architektury, bogate ilustracje, podkreśla kluczową rolę kuratorów i muzeów w dyskursie architektonicznym, zawiera przekonujący przykład wpływu muzeów na wysiłki konserwatorskie.

Brak wystarczającej głębi w niektórych aspektach narracyjnych, pragnie więcej informacji na temat konkretnych wystaw, zaangażowania publiczności i szczegółowych opisów ekspozycji, pozostawiając niektóre pytania bez odpowiedzi na temat szerszego kontekstu historii architektury.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Architecture and Design at the Museum of Modern Art: The Arthur Drexler Years, 1951-1986

Zawartość książki:

Arthur Drexler (1921-1987) był kuratorem i dyrektorem Działu Architektury i Wzornictwa w Muzeum Sztuki Nowoczesnej (MOMA) od 1951 do 1986 roku - najdłuższej kadencji kuratorskiej w historii muzeum. W ciągu czterech dekad wymyślił i nadzorował pionierskie wystawy, które nie tylko odzwierciedlały, ale także przewidywały główne zmiany stylistyczne. Chociaż kilka książek omawia role założycielskiego dyrektora MoMA, Alfreda Barra, i pierwszego kuratora działu, Philipa Johnsona, jest to jedyne dogłębne studium Drexlera, który nadał działowi ogólny kształt i kierunek.

Podczas kadencji Drexlera MoMA odegrało kluczową rolę w badaniu pracy i potwierdzaniu reputacji dwudziestowiecznych architektów, w tym Franka Lloyda Wrighta, Le Corbusiera, Richarda Neutry, Marcela Breuera i Ludwiga Mies van der Rohe. Eksplorując nieoczekiwane tematy - od projektowania samochodów i obiektów przemysłowych po rekonstrukcję japońskiego domu i ogrodu - pokazy Drexlera przesuwające granice promowały nowe idee dotyczące architektury i wzornictwa jako sztuki nowoczesnej we współczesnym społeczeństwie. Publiczne i edukacyjne programy działu promowały kulturę popularnej dostępności, równoważąc reputację MoMA jako elitarnej instytucji.

Opierając się na rygorystycznych badaniach archiwalnych, a także na doświadczeniu autora Thomasa S. Hinesa w pracy z Drexlerem, Architecture and Design at the Museum of Modern Art analizuje, w jaki sposób MoMA stało się kamieniem milowym dla praktyki i studiów nad architekturą połowy wieku.