Archeologia prehistorycznych kurhanów w Irlandii

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Archaeology of Prehistoric Burnt Mounds in Ireland

Zawartość książki:

Niniejsza książka szczegółowo opisuje archeologię kurhanów ciałopalnych (fulachtai fia) w Irlandii, jednego z najczęstszych i niedostatecznie zbadanych typów stanowisk prehistorycznych w tym kraju.

Przedstawia ona ponowną ocenę zjawiska pirolitycznego w świetle około 1000 odkopanych kurhanów ciałopalnych. Wzbogacona węglem drzewnym gleba, wraz z rozrzutami i kopcami z kamienia poddanego działaniu ciepła, są jednym z najczęstszych rodzajów stanowisk znalezionych w Irlandii, głównie w wyniku licznych odkryć dokonanych w trakcie budowy dróg.

Stanowią one nagromadzenie materiału do wypalania związanego z prehistoryczną technologią pirolityczną, która obejmowała proces wymiany ciepła, który koncentrował się na wykorzystaniu gorących kamieni zanurzonych w korytach wypełnionych wodą lub umieszczonych w małych, wyłożonych/niewyłożonych dołach/piecach. W epoce brązu technologia ta została szeroko przyjęta w Europie Północnej, zwłaszcza w Irlandii, gdzie zjawisko to jest reprezentowane w terenie jako niski kopiec w kształcie półksiężyca. Mimo że kopce ciałopalne są najczęstszym typem stanowisk prehistorycznych w Irlandii, nie otrzymały one takiego samego poziomu badań jak inne stanowiska prehistoryczne.

Wynika to przede wszystkim z niewielkiej liczby znalezisk artefaktów i mało spektakularnego charakteru pozostałości archeologicznych, potęgowanego przez brak odpowiednich ram badawczych. Jest to najbardziej kompleksowe badanie podjęte na temat wykorzystania technologii pirolitycznej w prehistorycznej Irlandii, zajmujące się różnymi aspektami funkcji stanowiska, chronologii, roli społecznej i kontekstu kulturowego.