Archeologia pielgrzymowania na Camino de Santiago de Compostela: Perspektywa krajobrazu

Oryginalny tytuł:

The Archaeology of Pilgrimage on the Camino de Santiago de Compostela: A landscape perspective

Zawartość książki:

Teoretyczne perspektywy dotyczące krajobrazu i cielesnego zaangażowania w miejsce informują o podejściu do średniowiecznej pielgrzymki do Santiago de Compostela. Skupiając się przede wszystkim, ale nie wyłącznie, na środkowym średniowieczu, badania te stawiają dwa podstawowe pytania: W jaki sposób przemijające, mobilne grupy postrzegały i doświadczały zróżnicowanego terenu szlaku pielgrzymkowego w północnej Hiszpanii? I w jaki sposób ich efemeryczną obecność można prześledzić w zapisie archeologicznym? Badanie to opiera się na przekonaniu, że podróż średniowiecznych pielgrzymów, w przeciwieństwie do ich celu, zasługuje na większą uwagę.

Pielgrzymka jest postrzegana jako sekwencja przemieszczania się przez krajobrazy, w których zarówno zbudowane "miejsca", jak i niezmienione aspekty środowiska fizycznego, takie jak rzeki, góry i jałowe równiny, są integralną częścią doświadczenia i znaczenia podróży dewocyjnych. Trzy topograficznie odrębne "obszary badawcze" wzdłuż Camino de Santiago w Nawarze, Burgos i Galicji stanowią podstawę do analizy lokalnych zbiorów kultury materialnej. W ramach tych obszarów, informacje historyczne i geograficzne, zachowane zabytki i struktury oraz plan badań terenowych zaprojektowany tak, aby zaangażować się w procesy odbywania podróży liniowej, łączą się w zbiory danych, z których można odpowiedzieć na bardziej szczegółowe kontekstowe pytania badawcze.

Istotne kwestie obejmują tożsamość pielgrzyma a tożsamość lokalną, sprawowanie kontroli nad ruchem ulicznym, materialną ekspresję zachowań religijnych, a także złożone połączenie krajobrazu, percepcji, ruchu i wiary. Badania przeprowadzone w ramach tej pracy stanowią pozytywny dodatek do obecnej debaty, która analizuje rolę archeologii w badaniu rytuałów i religii w przeszłości.