Archeologia dobrej szmaty: Odkrywanie Neapolu, mojego ojca i samego siebie

Opinie czytelników

Książka jest głęboko wciągającym pamiętnikiem, który bada związek autora z jego dziedzictwem w Neapolu, łącząc osobistą narrację z wnikliwą analizą miasta i własnej tożsamości. Pisarstwo jest opisywane jako pięknie wykonane, łączące humor i głębię emocjonalną oraz zapewniające unikalne spojrzenie zarówno na tętniącą życiem kulturę Neapolu, jak i na zawiłości osobistej historii.

⬤ Świetnie napisany i głęboko poruszający
⬤ wciągający i fascynujący materiał, który oferuje wiele warstw zrozumienia Neapolu i duszy autora
⬤ wrażliwy i humorystyczny z bogatymi spostrzeżeniami
⬤ niezwykła podwójna podróż w złożoność zarówno miasta, jak i siebie
⬤ zawiera fascynującą narrację i osobiste historie
⬤ wywołuje poczucie głębokiego połączenia i zanurzenia w poruszanych tematach.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać podwójną eksplorację tematów osobistych i miejskich za niepokojąco szczerą; może nie spodobać się tym, którzy szukają typowych wspomnień z podróży, ponieważ zagłębia się w mroczne aspekty Neapolu i przeszłości autora.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Archeology of a Good Rag: Discovering Naples, My Father and Myself

Zawartość książki:

Archeologia dobrej szmaty ma układ tematyczny, z trzema długimi rozdziałami: najpierw o poszukiwaniu romansu, potem o wykuwaniu integralności, a na końcu o konfrontacji ze śmiertelnością. Naturalnie następuje epilog, krótki jak część otwierająca.

Ale trzy główne zagadnienia - dokładnie zdefiniowane w tekście - stanowią solidne i spójne bloki konstrukcyjne. Każdy z nich porusza kwestię ściśle związaną z Neapolem. Jeśli chodzi o romans, jest to w końcu miasto Sophii Loren.

Jest też Camorra, zagrażająca wysiłkom każdego przyzwoitego człowieka w budowaniu życia, a także wszechobecne dowody królestw, które powstawały i upadały, jedno po drugim. Oprócz ich lokalnej trafności, każdy z tych tematów stanowi niezbędną naukę dla człowieka, który musi się pozbierać.