Ocena:

An Archaeology of Desperation to kompleksowa i naukowa eksploracja doświadczeń Partii Donnera w Alder Creek, obejmująca perspektywy antropologów, archeologów i historyków. Książka jest dobrze napisana i bardzo czytelna, zapewniając nowy wgląd w wydarzenia z lat 1846-47, z naciskiem na kontekstualizację sytuacji życiowych, analizę artefaktów i złożoność kanibalizmu. Zawiera odpowiednie mapy i dane liczbowe, dzięki czemu jest interesującym źródłem zarówno dla studentów, jak i czytelników zainteresowanych tematem.
Zalety:Kompleksowe i multidyscyplinarne podejście, dobrze napisane i przystępne, wnikliwe analizy sytuacji Partii Donnera, szczegółowy kontekst obozu Alder Creek, zawiera cenne mapy i dane liczbowe, wciągająca narracja. Pierwszy rozdział Kristin Johnson jest szczególnie chwalony za jego przejrzystość.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali, że skupienie się na wkładzie kobiet jest przesadne, podczas gdy inni zauważyli, że książkę czyta się powoli. Przedstawia również mieszankę bardzo interesujących ustaleń z niedostatecznie wyczulonym podejściem do niektórych tematów.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
An Archaeology of Desperation: Exploring the Donner Party's Alder Creek Camp
Partia Donnera jest niemal nierozerwalnie związana z kanibalizmem. W rzeczywistości wiemy niezwykle mało o tym, co tak naprawdę stało się z głodującymi podróżnikami, którzy utknęli w Sierra Nevada zimą 1846-47 roku.
Łącząc podejście historyczne, etnohistoryczne, archeologiczne, bioarcheologiczne i antropologii społecznej, to innowacyjne spojrzenie na doświadczenie Partii Donnera w obozie Alder Creek oferuje wgląd w wiele od dawna nierozwiązanych tajemnic. Skupiając się na badaniach archeologicznych przeprowadzonych latem 2003 i 2004 roku w pobliżu Truckee w Kalifornii, książka zawiera szczegółowe analizy artefaktów i kości, które sugerują, jak wyglądało życie w tym obozie przetrwania. Badania mikroskopowe drobnych fragmentów kości ujawniają blizny rzeźnicze i mikrostrukturę, które oświetlają, co rodziny Donnerów mogły jeść przed ostatnimi dniami desperacji, jak przygotowywali to, co służyło jako pożywienie, i czy faktycznie zarżnęli i zjedli swoich zmarłych towarzyszy.
Autorzy ponownie oceniają stare dane za pomocą nowych technik analitycznych i, badając zarówno dowody fizyczne, jak i ustne zeznania obserwatorów i ocalałych, dodają nowe wymiary do narracji historycznej. Integracja różnych podejść autorów - w tym narracji Indian Washoe, którzy obserwowali Partię Donnera - obala niektóre mity, dekonstruuje wiele folkloru na temat osieroconej partii i pokazuje, że nowe podejścia mogą rzucić nowe światło na wydarzenia, które uważaliśmy za zrozumiałe.