Aramaic Loanwords in Neo-Assyrian 911-612 B.C.
Niniejsze studium identyfikuje i analizuje aramejskie słowa zapożyczone występujące w tekstach neoasyryjskich między 911 a 612 r. p.n.e. Jako dwa języki semickie, neoasyryjski i aramejski są rodzeństwem-potomkami postulowanego wspólnego przodka, proto-semickiego. Praca dostarcza informacji o kontakcie między tymi dwoma językami i o ludziach, którzy nimi mówili.
Aby osiągnąć ten cel naukowy, wykorzystano łącznie 9057 neoasyryjskich tekstów różnych gatunków. Badanie omawia 166 proponowanych aramejskich zapożyczeń w języku neoasyryjskim, które są oceniane według kryteriów fonologicznych, morfologicznych i semantycznych. Wyniki pokazują, że tylko 69 słów to potwierdzone zapożyczenia, a 50 to możliwe zapożyczenia. Dodatkowo, 47 słów zostało odrzuconych jako możliwe aramejskie zapożyczenia w języku neoasyryjskim. Większość potwierdzonych zapożyczeń jest poświadczona w listach oraz dokumentach prawnych i administracyjnych z VII wieku p.n.e., pochodzących z głównych asyryjskich miast Niniwy, Assur i Calah. Większość potwierdzonych zapożyczeń to rzeczowniki.
Aramejski był lingua franca imperium neoasyryjskiego od połowy VIII wieku p.n.e., a analizowane zapożyczenia dostarczają dowodów na używanie aramejskiego również w Asyrii właściwej. Stosunkowo niewielka liczba pewnych i możliwych zapożyczeń nie potwierdza jednak wrażenia, że aramejski był szeroko rozpowszechniony jako język wernakularny w Asyrii właściwej, zwłaszcza pod koniec badanego okresu. Dowody potwierdzają również wniosek, oparty na zachowanych danych prozopograficznych, że dominujący asyryjski charakter został utrzymany w Asyrii właściwej do samego końca Imperium Asyryjskiego.