My Boyfriend Apocalypse
Z kulą dyskotekową jako gwiazdą północną, My Boyfriend Apocalypse odpowiada na niezliczone, jednoczesne apokalipsy, które przeżywamy i których nie przeżywamy, od codziennych kryzysów bycia ciałem po globalne sytuacje kryzysowe niszczycielskich zmian klimatycznych i nieskrępowanej białej supremacji. Te wiersze pytają, jak by to było umówić się na koniec świata: Kto pierwszy wysunął język? Czy apokalipsa dobrze całuje? A ty?
-------.
Spekulatywna czułość w sercu poezji antmena pimentela mendozy obejmuje życie, a nie tylko przetrwanie, podczas gdy przyszłość jest wciąż do wyobrażenia. Wiersz otwierający My Boyfriend Apocalypse zaczyna się od słów: "Kochanie, tańcz", a wszystko, co musimy zrobić, to dać się ponieść delikatnemu kołysaniu. Te wiersze nie próbują przetrwać apokalipsy, ponieważ już wiedzą, że jest "teraz i na zawsze", ale pilna koniunkcja, która łączy te dwie rzeczy, to wystarczająco dużo czasu, by kochać bez skrępowania. Koniec świata to przestrzeń, w której łączą się wszystkie cuda poetki. Pyta: "Kto nas tuli? ", a pytanie skłania do tęsknoty, nie wymuszając odpowiedzi. Poetka daje świadectwo historii imperializmu, żalu i przemocy z niezachwianym naciskiem na zażyłość, jaką umożliwia nasze pokrewieństwo. Każda królicza nora YouTube, każde zdjęcie ukochanej osoby schowane w portfelu, każdy pocałunek, który spotykamy z zamkniętymi oczami. W jej zmysłowej poezji wszystko, co sprawia, że jesteśmy miękcy, sprawia, że słuchamy, sprawia, że żyjemy. Jos Esteban Muoz napisał: "Możemy nigdy nie dotknąć queerowości, ale możemy ją poczuć jako ciepłą iluminację horyzontu nasyconego potencjalnością". Rzadko kiedy czułem się bardziej możliwy niż w cudownej poezji antmen pimentel mendoza, światy, które przybliża swoją czułością.
- Sanjana Bijlani
Dla tych z nas, którzy wciąż godzą się z globalnym kryzysem zdrowotnym i ogólnym poczuciem, że wszystko jest totalnym pożarem śmieci, antmen pimentel mendoza My Boyfriend Apocalypse jest antidotum na doom scrollowanie naszej drogi do odrętwienia. Czerpiąc z trendów internetowych, odniesień do muzyki pop, ocen po terapii i nie tylko, pimentel mendoza umiejętnie przedstawia argumenty za pozornie przyziemnymi czynnościami, takimi jak jedzenie tyłka jako gest polityczny w książce, która nalega "Rozlej, kochanie" i bezczelnie (czule) prosi cię "o złożenie / swojej drogi / do większej odwagi, a przynajmniej mniej czcionek wstydu". Ta książka wydaje się nie uznawać granic radykalnej miłości, seksu i przetrwania w czasach, gdy wciąż budzimy się na chłód kończącego się świata. W obliczu nieustającej apokalipsy Pimentel Mendoza wzywa nas do śmiechu, pieprzenia się, zakochania i przytulania się przez minutę dłużej.
- Muriel Leung, autorka Imagine Us, The Swarm.
Rozkoszne, magiczne i iskrzące jutra: te słowa błyszczały w moim mózgu, gdy pożerałem My Boyfriend Apocalypse Pimentela Mendozy. Mieszanka erotyzmu, queerowej tęsknoty i transformującego żalu - Pimentel Mendoza prosi nas, abyśmy wyobrazili sobie i zmaterializowali, jak wygląda apokalipsa zorientowana na przyszłość i tworząca świat. Niezależnie od tego, czy jest to sposób, w jaki nasze "ciało zdradza nasz sekret, śmierdzi", czy "jeśli po drugiej stronie czeka rozgwieżdżone niebo", pimentel mendoza przypomina nam, jak bycie spustoszonym i rozerwanym może być tak satysfakcjonujące, otwierając nas na nowe wymiary przyjemności, możliwości i istnienia, o których wcześniej nie myśleliśmy.
- MT Vallarta, autor książki What You Refuse to Remember.